De terugkeer van Guust Flater

Guust Flater leeft weer. Nadat uitgeverij Dupuis de juridische strijd met de dochter van Franquin gewonnen had, had Marc Delafontaine, kortweg Delaf, de handen vrij om na een kwart eeuw weer nieuwe strips te maken rondom Guust. André Franquin, een absolute grootmeester in de stripwereld en voor ondergetekende de grootste, bedacht Gaston Lagaffe samen met Jidéhem als een figuurtje dat in het tijdschrift Spirou (Robbedoes) als een manusje van alles van de redactie opdook. Later ging Franquin Guust alleen maken en kwamen er allerlei terugkerende elementen: een rondvliegende meeuw, een kat, de Flaterfoon, de oorlog tegen parkeermeters, Meneer Demesmaeker die altijd contracten komt tekenen en ga zo maar door. Kwabbernoot was eerst de chef van Guust, maar die werd meer ingezet voor de strip Robbedoes en Kwabbernoot (een serie die werd overgenomen door Franquin en bij hem tot grote bloei kwam, met het vrolijke fantasiebeest de Marsupilami). Kwabbernoot werd vervangen door de pijprokende Pruimpit.

In Guust Flater slaat weer toe! komen alle vertrouwde elementen, inclusief de verliefde juffrouw Jannie en agent Vondelaar terug. Het is verbazingwekkend hoe goed Delaf de stijl van Franquin heeft kunnen kopiëren. Als je de meidenstrip Mooie navels bekijkt, die hij samen met zijn vrouw maakt, dan is het verschil megagroot. Binnen het album wordt nog met groot respect gerefereerd aan Franquin. Dat gebeurt ook in een wat langer doorlopend verhaal waarbij de tekeningen van Franquin door toedoen van Guust verloren raken. Jammer genoeg eindigt Guust Flater slaat weer toe! daarmee, want Guust is toch echt beter in een afgerond verhaaltje op één pagina.

En het moet gezegd: Delaf slaagt er uitstekend in om de aartsluie, maar immer blijmoedige Guust dezelfde krankjorume uitvindingen te laten doen waarbij het kantoorleven bij het tijdschrift Robbedoes volkomen ontregeld wordt. Of het nou het gebruik van superlijm is, de ontdekking van de mobiele telefoon of de voorloper van elektrische fiets; je weet zeker dat de acties van Guust gedoemd zijn te mislukken.

De dochter van Franquin kreeg bij het vonnis van de rechtbank wel het recht om aanmerkingen te maken bij de nieuwe strip, maar blijkbaar is er een (financiële?) constructie gevonden waardoor zij niet kan voorkomen dat er iets nieuws verschijnt. Het is bekend dat Franquin ook een zwaarmoedige kant had (zie zijn strip Zwartkijken). Je vermoedt soms dat Guust Flater zijn vrolijke kant vertegenwoordigde, maar dat in de strip ook zijn totale wezen verborgen zat. Delaf is meer dan geslaagd in zijn imitatie van Franquin en hopelijk krijgt hij bij de volgende albums ook de vrijheid om eigen elementen toe te voegen en zijn eigen gekte in te brengen. De stijl zit in zijn vingers, nu moet Guust een beetje van hem worden.

Coen Peppelenbos

Delaf – Guust Flater slaat weer toe!. Dupuis. 46 blz. € 9,99.