Dochter is te rusteloos om tanden te poetsen. Ze wil weten of mama en ik dinges hebben gedaan. Rechter wijsvinger verdwijnt tussen linker wijsvinger en duim. Ik pak een tandenstoker en mompel zo terloops mogelijk ja. Echt, roept ze verbijsterd uit, terwijl ik er al was, dit jaar nog. Maar hoe ging dat dan precies, vraagt ze op en neer springend. Ik stook en talm, tart haar ongeduld. Soms gaat frustratie voor de dankbaarheid uit, maar dat zeg ik niet.