Karel Feenstra (1976) is speechschrijver bij het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. Sinds 2013 schrijft hij elke week 80 woorden voor Tzum. Hij debuteerde in december 2018 met de bundel Hand schudt hoofd.
Schopenhauer komt iets te vroeg op. Vloekend verdwijnt hij terug de coulissen in. Dan komt hij nog eens op. Nu echt. Hij spreekt en stopt niet meer. Schopenhauer schreef ook
Gouda Als het middeleeuwse scheepsverkeer vanaf de Hollandsche IJssel gestremd lag voor de Donkere Sluis in hartje Gouda, hadden de waagdragers, brouwers en madames het druk. Rusteloos, gonzend, stinkend was
Koning Arthur trok moeiteloos een zwaard uit een rots, wat hem terecht wereldfaam opleverde. Maar er is nog een tweede steen die zijn koninklijke status bewijst. Die steen ligt op
Toen ik in Noordwolde in Friesland opgroeide wist ik een ding zeker: ik wil altijd ‘buiten’ wonen. Dauw over de velden in de vroege ochtend, rijtje spreeuwen op de nok
In het voorjaar van 1994 meldde ik mij in Groningen voor de militaire dienstplicht. Een formaliteit, want nog voor mijn aantreden was de plicht eraf. Toch had ik korps mariniers
Mijn vader kreeg soms mensen met zere knieën op het spreekuur. Kolossale mensen, die dagelijks veel overtollige kilo’s meetorsten. Die patiënten kregen tot hun verwondering dan een dieet voorgeschreven tegen
In 1998 volgde ik de gastcolleges van Rutger Kopland aan de Letterenfaculteit van de Rijksuniversiteit Groningen. In vijf hoorcolleges besprak hij de poëtica van vijf dichters, die daarbij zelf aanwezig
Het lukt me moeilijk de Hitlergroet van Elon Musk met slechts verwondering aan te zien. Ik probeerde hem thuis zelf ook uit. De uitwerking overrompelde mij. Ik voelde me walgelijk.
Dochter kan niet slapen. Iets met de eerste leerschool der liefde. Ik geef haar warme melk en we praten erover. Of meisjes mij vroeger ook leuk vonden, vraagt ze. Toen
Vanochtend ben ik negenenveertig geworden. Anders gezegd: aan mijn vijftigste levensjaar begonnen. Het jeugdige is er – als we alleen naar de cijfers kijken – dus wel een beetje af.
Lang voordat ik leerde wat predestinatie betekent (en dat het niet bestaat), had ik een theorie: dat iedereen in het leven een eigen aantal hartslagen, ademtochten en woorden te besteden
De eerste keer dat papa mij de slappe lach bezorgde was ik een jaar of zeven. Gewapend met een waterspuit was ik aan het ravotten op een camping. Boze campinggasten
Als mijn ouders vroeger nachtdienst hadden, kon het soms druk zijn. Dan was mijn vader uit bed gebeld en had mijn moeder panikerende patiënten aan de deur. Op een winternacht
Groningen jaren ‘90: de huisgenoot van een goede vriend had veel videobanden en overgewicht. Zijn kamer was een onbeschrijflijke puinhoop. Hij maakte harde grappen en verdiende daar geld mee op
Op de radio zei een plastisch chirurg dat steeds meer mensen steeds vroeger hun uiterlijk laten veranderen. ‘Wen er maar aan, het wordt steeds normaler,’ zei hij. Ik dacht: nee!
Even verderop marcheerde Sinterklaas omringd door een chaotisch pietenleger onder trompetgeschal door de straat. Dochter (10) keek op van haar bezigheden en bleef maar binnen. ‘Ik vond het leuker toen
De grootste waterbouwkundige projecten van Nederland – denk aan de Afsluitdijk, de Deltawerken – werden door visionaire deskundigen bedacht voorafgaand aan een ramp, vervolgens bespot om hun prijskaartjes en tenslotte,
In de klassieke wereldliteratuur zien we steevast een strevend hoofdpersonage dat in zijn ijver doorschiet en na aanvankelijk succes in het zwaard valt van zelf ontketende, maar niet te beheersen
Als tiener luisterde ik veel naar Rage against the Machine. De energie en de strakke gitaarrifs spraken mij enorm aan. Veel teksten trouwens ook. Fuck you, I won’t do what