Gedicht: Catharina van Daalen – Corona, een sonnettenkrans (7)
7. Eenmaal wordt de tijd zelf ingekort tussen slapen en waken, niet gemerkt hoe de nachtrust stilletjes ingeperkt hand over hand binnengehaald wordt wakker geworden in licht dat al prikt
Tag Archieven: Catharina van Daalen
Gedicht: Catharina van Daalen – Corona, een sonnettenkrans (6)
6. Niemand naar buiten, iedereen mort stapels wc-papier versperren de trap door flessen wasverzachter was het al krap arbeidstijd voor iedereen per direct verkort we zitten verplicht met elkaar op
Gedicht: Catharina van Daalen – Corona, een sonnettenkrans (5)
5. Doop in alcohol, onheil voorkomen was met zeep tot achter de ellebogen hoe lang kunnen wij onszelf gedogen de drang tot bezit en verwoesting intomen van de ruimte tot
Gedicht: Catharina van Daalen – Corona, een sonnettenkrans (4)
4. In geen geval mogen wij samenkomen het troostrijk tappen is voorbij omringd door vrienden; ik en hij vaste plek aan de bar met dezelfde dromen in zijn Guinness een
Gedicht: Catharina van Daalen – Corona, een sonnettenkrans (3)
3. Virusdruppels waaieren in het rond infecteren media, elke ratio is een acteur met een slechte cameo in de coulissen tot de mens op grond van gedegen onderzoek bewezen acht
Gedicht: Catharina van Daalen – Corona, een sonnettenkrans (2)
2. Ondanks dat we niet weten wat er schort onderliggend lijden niet erkend zwakheid zijn we al jaren gewend onkruid vergaat niet, zeg je altijd, hoort het schuifelende tempo er
Gedicht: Catharina van Daalen – Corona, een sonnettenkrans (1)
1. Carbon verbindt leven met vier atomen levert energie en drijft zuurstof voort ongeziene achtergrond die ongestoord alles bundelt opdat wij samenkomen je pakte mijn hand tijdens het lopen voerde