Het moet een bittere pil zijn voor Tom Lanoye: twee keer gedoodverfd favoriet zijn en twee keer ten onrechte verliezen. Vanavond ontving Bernard Dewulf uit de handen van juryvoorzitter Hans Wijers een oorkonde en een cheque van 50.000 euro. In een interview met Nova vertelde de nog niet van de schrik bekomen prijswinnaar dat hij nog niet wist wat hij met het geldbedrag ging doen.

De jury was volgens de voorzitter unaniem in haar keuze voor Kleine dagen.

Kleine dagen is volgens de jury ‘een fascinerende schildering van de evolutie van het samenleven in een gezin. Het zijn de beste schrijvers die geen kosmische thematiek nodig hebben om te schitteren, en om door te dringen tot de essentie van ons bestaan’. Daarmee koos de jury voor een titel die aansluit bij de door haar gesignaleerde trend dat schrijvers zoeken naar het terugvinden van geluk in de microsfeer.

Kleine dagen was vooraf door bijna niemand getipt als winnaar. Arjen Fortuin schreef in NRC Handelsblad van afgelopen vrijdag: ‘Het is een taal die doorgaat voor poëtisch, en door de Librisjury ook als zodanig beoordeeld zal zijn, maar waar ik niet meer in kan zien dan een aanval van aanstelleritis.’ In de Volkskrant van dinsdag 11 mei is Arjan Peters ook niet erg te spreken over het boekje: ‘Het is bovenal op den duur van een onverdraaglijke truttigheid en ijdelheid.’ Hij denkt niet dat iemand, ook de juryleden niet Kleine dagen, ‘deze collectie van binnenhuiskamerprozaminiaturen met een zoetigheidsgraad die het glazuur van je gebit doet springen’ het beste boek van 2009 kan noemen.