Zie de foto op Flickr.

Toen Ischa Meijer overleed was Connie Palmen op een begrafenis van een familielid in Brabant. In de auto op weg naar huis wist ze al dat ze een boek over Ischa Meijer zou schrijven. I.M. verscheen, werd een bestseller en werd behoorlijk gekraakt in de meeste recensies.

Haar nieuwe vriend, Hans van Mierlo, was veel ouder dan Palmen. Hij overleed, ongeveer een jaar nadat deze rommelige foto gemaakt werd. Drie mensen kijken naar rechts en twee (Tommy Wieringa met pet) kijken een andere kant op. Het is de avond van het Boekenbal. Harry Mulisch zit al binnen.

Sta je voor een dilemma als ook je tweede man komt te overlijden of denk je opnieuw: dat wordt een boek. Ik vermoed het laatste. Palmen is niet iemand die zich vooraf zorgen gaat maken over de mogelijke kritiek. Ze is schrijfster en dat boek zal er komen en dan zal er opnieuw kritiek losbarsten. Op Facebook verschenen de eerste schimpscheuten al bij de aankondiging van het boek. Dat zegt iets over je status als schrijver, maar bovenal is het vervelend.

En Palmen zal het jaar erop gewoon weer naar het Boekenbal gaan en omzien naar de mensen die verdwenen zijn. Er zijn critici, er zijn collega’s, maar wie zijn haar vrienden?