Eind februari verscheen de roman Het boek Ont van Anton Valens. Een boek vol briljante zinnen. Een ode aan de stad Groningen. De roman werd destijds hier op Tzum.info besproken. Hieronder een kort vraaggesprek met de auteur.

Na een verhalenbundel en een novelle heeft u met Het boek Ont voor het eerst een grote roman geschreven. Hoe beviel dat?

Aan de ene kant vond ik het erg moeilijk, aan de andere kant verslavend. Op verschillende momenten heb ik overwogen het hele project te staken, maar dan, na een tijdje, werd ik er toch weer naartoe getrokken. Een verhaal als dit is gecompliceerd vanwege de diverse lijnen en personages. De uitdaging was om er een geheel van te maken.

In uw roman volgen we Isebrand Schut. Nadat hij is ontslagen, richt hij Man&Post op. Een zelfhulpgroep waarbij deelnemers elkaars post openmaken. Hun motto: gedeelde post is halve post. Hoe kwam u op dat idee?

Ik kende meerdere mensen (onder wie mezelf) die moeite hadden met het openen van hun post. In theorie leek het me een idee mensen die met dit probleem kampen bij elkaar te brengen. Op heel kleine schaal heb ik dit idee in de praktijk gebracht en het leek inderdaad iets te helpen. Later heb ik gesproken met administrateurs en belastingconsulenten. Uit hun verhalen werd me duidelijk dat problemen met post wijdverspreid zijn en in alle rangen en standen voorkomen, en niet alleen bij mannen maar ook bij vrouwen.

In bijna alle recensies wordt het personage Meckering aangehaald. Hij sluit zich op een dag ook aan bij Man&Post, waarna het leven van Schut totaal verandert. U typeert Meckering zo scherp, waardoor je als lezer bijna gaat denken dat u iemand in gedachte heeft gehad voor dit personage. Klopt dat?

Alle personages in mijn boek zijn in zekere zin gebaseerd op mensen die ik heb gekend. Zoals de meeste schrijvers maak ik gebruik van gebeurtenissen en ervaringen om me heen. De werkelijkheid is een voortdurende bron van inspiratie maar al mijn romanfiguren zijn een mengeling van personen en fantasie.

Als je Het boek Ont leest dan kun je niet om de stijl heen. Uw stijl is ironisch, maar ook bombastisch en bloemrijk. Hoe belangrijk is stijl voor u in een boek?

Nogal belangrijk. Maar dat wil niet zeggen dat ik een voorkeur heb voor een bepaalde stijl. Wel is het zo dat ik enorm gesteld ben op de Nederlandse taal met zijn eigen rijkdom en mogelijkheden. In mijn boek speelt de taal zelf een grote rol. De stijl is denk ik een mengeling van verschillende registers, van ouderwets tot modern, van hoogdravend tot plat. Deze overdaad paste voor mijn gevoel bij een verhaal waarin een aantal van de figuren een bijna manische bezetenheid tentoonspreiden.

Bart Temme

Dit gesprek werd eerder afgedrukt in de zomerkrant 2012 van Boekhandel Van der Velde.