graf Paul van Ostaijen

De vorige foto (Willem Elsschot) in de serie Roos en Graven was genomen op ’t Schoonselhof te Antwerpen en daar bevinden de fotograaf en ik ons deze week nog steeds. Van het graf van Elsschot is het namelijk maar enkele passen door het gras naar dat van Paul van Ostaijen (1896-1928). Exacter gezegd: Van Ostaijen ligt recht tegenover zijn Antwerpse collega.

De dichter/schrijver Van Ostaijen debuteerde reeds op 20-jarige leeftijd met de bundel Music Hall, gevolgd door [o.a.] Het sienjaal, Feesten van angst en pijn en Bezette stad. Hij heeft de weinige tijd die hem gegeven was goddank goed benut.

Op 32-jarige leeftijd overleed Paul van Ostaijen aan de longtering in het Waalse gehucht Miavoye-Anthée, waar hij ook begraven werd, onder een zwarthouten kruis van de kunstenaar Floris Jespers. En toen begon het gezeul met het lijk: in 1932 verkaste hij eerst naar perk 5 van ’t Schoonselhof om pas jaren later, in 1952 bijgezet te worden op het ereveld van deze Antwerpse dodenakker. Floris Jespers moest het nu afleggen tegen zijn kunstbroeder Oscar Jespers: hij ontwierp het beeld van de luisterende engel die liggend op het graf nog wat woorden van Van Ostaijen probeert op te vangen.

Roos Custers (foto: Dolf Verlinden)