Nieuws: Kort geding over derde deel Reve-biografie
De Volkskrant meldt vandaag, onder een niet echt positieve recensie van Arjen Peters over het derde deel van de Reve-biografie door Nop Maas, dat Joop Schafthuizen het derde deel van de biografie uit de handel wil hebben. Het boek is drie weken eerder uitgekomen dan gepland. De krant meldt dat het kort geding vandaag plaats zal hebben. NRC Handelsblad kreeg het bericht bevestigd via de raadsman van Reve.
Uitgeverij Van Oorschot en Nop Maas zijn al jaren in een juridische loopgravenoorlog beland. In juni werd in hoger beroep door de rechtbank geoordeeld dat een eerder gegeven toestemming door Joop Schafthuizen rechtsgeldig was. De levenspartner van Gerard Reve kondigde destijds aan om een bodemprocedure te beginnen tegen de publicatie van het boek.
Wordt ongetwijfeld vervolgd
Deel 3 van de biografie ligt- verrassend- sinds vorige week vrijdag in enkele boekwinkels, de vraag is voor hoe lang (gezien het kort geding van afgelopen maandag).
Hoewel het voor de Reviaan natuurlijk verheugend is dat de verzameling boeken van Maas gecompleteerd kan worden, is het lezen van deel 3 toch overwegend teleurstellend en brengt het niet veel nieuws. Met name is Maas opnieuw niet goed in staat geweest om de persoonlijkheidsstructuur/ -stoornis van Reve te duiden cq te analyseren en deze in verband te brengen met zijn werk. Al eerder kreeg Maas de nodige kritiek te verwerken, o.a. van intimi zoals Guus van Bladel (groot interview afgenomen door Bert Boerlaars in De Gids van 2012/4) en Teigetje & Woelrat, met name t.a.v. Maas\’ selectie van de te raadplegen bronnen cq het soms zelfs volledig negeren van belangrijke informanten.
Zo wordt in deel 3 door Maas bij het bespreken van \’De laatste jaren\’ (1999-2006) wel melding gemaakt van de boekjes van Ad Fransen (\’De nadagen van Gerard Reve\’) en van Erwin Mortier (\’Avonden op het Landgoed\’) genoemd, maar wordt nergens melding gemaakt van het interessante boekje \’Gerard Reve. De laatste signeersessie\’ van Nick van Tilburg, terwijl hierin toch een indringend beeld wordt geschetst van zowel Reve als Schafthuizen (tijdens een bezoek van de auteur op 12-04-2003) en hierin ook foto\’s werden gepubliceerd van een Reve in tamelijk goede doen (hetgeen een veel karakteristieker portret biedt dan het \’door Maas zelf geschoten genante \’kiekje\’ van een slaperige Reve – afb. 41 in het boek) alsmede van afbeeldingen van Reve\’s handgeschireven opdrachten in boeken inclusief spelfouten.
In deel 3 zijn verder regelmatig witte plekken te vinden. Voor wat betreft geldbedragen, is dat niet echt storend bij het lezen. Het wekt echter wel bevreemding op dat Maas enkele keren \’om redenen van privacy\’ ook de achternamen van bepaalde personen niet vermeldt, temeer daar deze namen inmiddels als bekend mogen worden verondersteld. Zo is het al lang bekend (o.a. middels een publicatie van NIco Keuning in De Parelduiker van 1998, nr 3- \’Leven als Reve in Frankrijk) dat de achternaam van Jean-Luc N… (op pagina 599) \”Nicod\” luidt en Daniel G… (op pagina 678 ) \”Gogue\” heet (dit laatste wordt notabene door Maas zelf vermeld in een voetnoot bij de bibliofiele uitgave \’Het leven is een barre verschrikking\'(2009, Statenhofpers) op pagina 45 van deze uitgave, waarbij Schafthuizen overigens destijds \’vriendelijk werd bedankt door de uitgever voor \’verlenen van toestemming tot publicatie van de brieven (aan Edith Visser).
Kortom, een aardige nieuwe bijdrage van Maas over de late jaren van Reve, maar het wachten is nog steeds op een \’definitieve \’ levensbeschrijving van een biograat die- in tegenstelling tot Maas- wél beschikt over het nodige analytische vermogen en een sturende visie die noodzakelijk is om Reve te duiden.
Rik de Groot, 23 oktober 2012.