Grachtengordelroos

Nog maar hoog zelden gaat uw inktslaaf naar boekpresentaties. Meestal sta je er toch een beetje verloren bij. Zoals enige jaren terug bij de lancering van het summum der geboorteniemendalletjes – ook een soort mummyporn – van een collega stukjesschrijfster, tevens witte heks en bespreekster van boeken bij een ochtendprogramma op tv, zeg maar voorlezer van achterflappen en promotiemateriaal. Half Hilversum draaide rond haar door intensieve training van zwangerschapstriemen gevrijwaarde kont en de slanke lendenen van andere treurbuisschrijfsters. Ja, in de schreeuwstad waar uw inktslaaf geboren is, dáár gebeurt het. Je zou er spontaan grachtengordelroos van krijgen. Moeders is boektechnisch al enige tijd van het scherm. Een zegen voor de teennagels en de vloerbedekking rond de luie stoel.

Onlangs was uw inktslaaf bij de geboorte van het tweede boek van een schrijfduo in helleoord Heemstede, alwaar hij op een internaat zijn middelbare schooltijd doorbracht. Ze zijn bezig met een serie juridische thrillers. De folder beloofde smeuïge kost ‘van binnen uit geschreven’. Uw inktslaaf, die ook weleens een wetboek in de hand houdt, van strafrecht, nam aan dat het hier het vakgebied van de auteurs betrof – de een is advocaat-generaal, de ander juridisch geschoold journalist – want de tekst legt weinig van hun ziel bloot. ‘Nieuwe ijstijd,’ brulde de bladenman ruim dertig jaar geleden reeds als zanger van het bandje waarin uw inktslaaf de bekkens bewerkte. Meester Spong hield een betoog van minstens een half uur over het fenomeen de kroongetuige, door het ontbreken van een microfoon vrijwel onverstaanbaar. De toehoorders, grotendeels vakgenoten van het duo, bleven beleefd in het luchtledige staren. ‘Eens kijken of we een presentexemplaar kunnen scoren,’ zei er eentje na afloop met twee glazen wijn in de hand. Gratis is des Nederlanders grootste goed. Met stille trom huiswaarts.

Toen op 1 november de rode loper werd uitgelegd voor Thomas Rosenboom, was heel literair Nederland aanwezig. Nu ja, tout Amsterdam en omstreken liet het snoetje zien. Zelfs de zich steeds meer terugtrekkende initiaalgenoot van uw inktslaaf was present, een groots auteur en tevens oprecht mens. Gelukkig gaat het hem goed. Echt goed. In tegenstelling tot de meeste aanwezigen, maar bij een presentatie van een boek van een auteur van Rosenbooms kaliber lijkt het alsof de crisis op niemand vat heeft. Men bruist van ideeën, de woorden vloeien haast vanzelf uit de pen, uitgevers staan te dringen en de royalty’s komen kennelijk scheepsladingsgewijs binnen. Gratis drank doet wonderen. We zien wel hoe we de volgende dag de kater weg ploeteren op de lekkende zolderkamer.

Uw inktslaaf had gisteren zelf een boekpresentatie. Het onderwerp van volgende week is derhalve literaire vriendschappen en opportunisme.

Guus Bauer