Schadevreugde

Ik hoor de initiaalgenoot alweer bezwaar aantekenen. Houd je balletje toch bij je schuurtje, of liever nog ín het houten kot. Doe eens wat minder en laat vooral het hart eens in de borst in plaats van op de tong. Werkelijk goed bedoeld, Gerb, maar ik kan niet anders, wil bovendien de gniffelaars niet teleurstellen. Derhalve een kort verslag van het bezoek aan de beroepscommissie van het zuidelijke literaire ondersteuningsfonds alvorens toch maar over te gaan tot de bespreek-, interview- en schrijf-alledag.

De prozacommissie had eerder in het jaar, bij gebrek aan nieuw werk, besloten om de bundeling van columns, ook wel (enigszins) bekend als Bauer maakt vrienden, eens grondig langs de literaire meetlat te leggen. Conclusie: ‘onvoldoende kwaliteit omdat het een samenhangende literaire richting en een stilistische dynamiek mist […] te impressionistisch, te vluchtig […] te veel herhalingen […] onvoldoende zeggings- en verbeeldingskracht […] zeurderige klaagtoon.’

Vooruit, het was ook maar een geschenkje, als dank voor de eerdere beurzen, om het fonds voorin die hardback met steunkleur te vermelden. Het gegeven paard en zo. Het werk was niet eens ter beoordeling ingezonden, al zeker niet als richtlijn voor de nieuwe roman(s). Maar ik sta er, in het kader van zelfspot en chargeren nog steeds helemaal achter, en gezien het omslag, ook voor. Beste Gerb, nogmaals bedankt voor het fijnzinnige voorwoord.

Voorts had de commissie twijfel over de literaire uitwerking van de plannen aangaande het nieuwe werk. Het geheim van Treurwegen, daterend van 2013, vond men nodeloos gecompliceerd en als evenwichtsoefening tussen historisch informeren en literair onderhouden problematisch. Dat mag, al zijn er ook andere geluiden. (NRC **** Standaard ****)

Maar waar ik wel een beetje iebel van werd is het verwijt dat er in het voorjaar van 2015 nog geen nieuw werk ter beoordeling voor lag. Dat de schrijver (let wel: niet de uitgever) ‘laattijdig was’ en dat er dus weinig vertrouwen kon worden geput uit de in het werkplan genoemde timing en planning. Welja, drop de malaise in het boekenvak gewoon op het erf van de letterboer.

Schrijven is geen mathematische bezigheid. Zo wordt men dus, Gerb, je hebt gelijk, slachtoffer van de eigen publicatiedrift. Ter afwijzing – voor de goede orde: al het voorgaand werk werd wel goed of toch zeker voldoende gevonden – richtte men zich dus opnieuw op Treur, waarover, excuus voor de nodeloze complicatie, de beroepscommissie de prozacommissie een jaar geleden had teruggefloten.

De beroepscommissie – waarin ook iemand waarbij ik weleens smakelijk heb gedineerd – bleek geoefend in pokerface en veelbetekenende stilte. Een kleine driekwartier Hallo muur. Nu ja, men hoopt maar op herhaling van zetten. Fijn dat ik even tegen u aan mocht zeveren.

Guus Bauer

Naschrift:

Samenvatting van de argumentatie van de heden ontvangen negatieve beslissing van de beroepscommissie: het bezwaarschrift bevat onvoldoende argumenten, met recensies van derden aangaande Treur hebben we niets te maken en Bauer maakt vrienden blijkt ineens niet erg te hebben meegewogen bij de beslissing. Tot slot erkent de beroepscommissie de grote inzet van ondergetekende ‘voor de ontsluiting van de literatuur’. Een waarlijk pauselijke paasgroet tot slot. Bedankt vuur die blumen. Gerb, je kunt nu ophouden met het schudden van je hoofd. Einde van het gewonde toontje.