14/10/2017

Nadat Nederland en Vlaanderen vorig jaar centraal stonden op de Frankfurter Buchmesse was dit jaar schraalhans keukenmeester op de Nederlandse afdeling van de Buchmesse. Blijkbaar was het geld op. Bijna alle stands waren eenvormig ontworpen door een eerstejaarsstudent die niet verder was gekomen dan witte wandjes waarboven banieren hingen waarop je foto’s van auteurs zag tegen vage boekenkasten op de achtergrond en om de Nederlandse identiteit nog eens te benadrukken was er een Nederlandse vlag in de linkerbovenhoek geplaatst. Bijzonder weinig Nederlandse auteurs liepen er rond, al zagen we nog wel Bart Moeyaert die vol belangstelling ging kijken naar zijn Franse collega Édouard Louis.
Frankrijk was dit jaar Ehrengast op de Buchmesse en had kosten nog moeite gespaard om alle houten stellingen op te kopen en in de eregastzaal van de Buchmesse te proppen. Dan deden Nederland en Vlaanderen dat vorig jaar toch een stuk beter.
Gelukkig wel veel optredens. Natuurlijk op Das Blaue Sofa waar we Édouard Louis, Péter Nádas en Salman Rushdie voorbij zagen komen. We zagen prijswinnaars Juliana Kálnay (Aspekte Literaturpreis) en Robert Menasse (Deutscher Buchpreis) genieten van de aandacht. We zagen mooie fotografen, verdwaalde priesters, angstaanjagende Scientology-aanhangers en enorm veel boeken die we nooit van ons leven konden lezen. Een fotoreportage van de beurs met warme buitentemperaturen, zodat ook de bratwurst-verkopers op het middenterrein gouden tijden beleefden.