Een schrale troost

‘We deden in onze wereld niet aan conflicten, en als ze er misschien toch een beetje waren, zeilden we eromheen. Daar waren we goed in. Een vreedzame en harmonieuze wereld is mooi. Zou je denken. Maar die is niet mooi, want niet waar.’ De man van Elke Geurts, ze noemt hem ook consequent ‘man’, houdt na 24 jaar niet meer van Geurts, maar zij nog wel van hem. In Ik nog wel van jou analyseert Geurts waar en waarom het mis ging en ze spaart zichzelf daarbij in dit verslag bepaald niet.

Ik nog wel van jou is daarnaast een boek over schrijverschap; ‘Ik hoop altijd dat de dingen in het echt niet gebeuren, en het leven juist een stapje voor te zijn door het alvast op te schrijven.’ En schrijven over deze breuk doet Geurts vanaf het begin. Op haar blog publiceert ze namelijk stukjes over alles wat haar bezig houdt. Vervolgens kan ze zelfs aan de slag als columnist voor Trouw.

In de tussentijd probeerde ik de twijfel van man, de angst voor het uiteenvallen van mijn gezin, in mijn blogstukjes in woorden te vangen, probeerde ik het uit elkaar vallen van onze liefde met woorden tegen te houden, mijn gezin met taal weer bij elkaar te krijgen. Datgene wat ons uit elkaar had gedreven, moest ook datgene zijn wat ons weer bij elkaar kreeg.

Juist doordat de vertelster altijd zo gefocust is geweest op haar schrijverschap, raakt ze meer en meer verwijderd van haar man. En wat ze ook probeert, het lukt haar niet om haar gezin weer te lijmen. Man neemt stukje bij beetje meer afstand en Geurts beschrijft op indringende wijze hoe ze met lege handen achterblijft.

Ik nog wel van jou begint met een kort hoofdstuk genaamd Nulmoment.

Dit boek is een langgerekt nulmoment. Een wormgat. We zitten in het vacuüm tussen getrouwd en niet-getrouwd. Het oude leven is al anderhalf jaar voorbij, maar er is nog niets nieuws voor in de plaats gekomen. Het nulpunt.

Daarna schetst Geurts aan de hand van hoofstuktitels met de namen van de seizoenen de hoop, de ontkenning, de rouw, de leegte, de afgrond, het verdriet, de wanhoop en de woede die ze voelt. Geurts verwijst in Ik nog wel van jou regelmatig naar andere literatuur over liefdesverdriet. Zo haalt ze bijvoorbeeld Niets te verliezen en toch bang van Renate Rubinstein aan, ook een boek waarmee de schrijfster probeert haar verloren geliefde weer terug te winnen. De dialogen tussen moeder en dochters zijn regelmatig hartverscheurend. Want hoe bespreek je met je kinderen dat jij nog wel van je man houdt, maar hij niet meer van jou? Ik nog wel van jou is een meer dan herkenbaar boek voor iedereen die weet wat het is om op een zijspoor gezet te worden. Dat daar zo’n mooi boek uit voort komt, is natuurlijk maar een schrale troost.

Cilla Geurtsen

Elke Geurts – Ik nog wel van jou. Lebowski Publishers, Amsterdam. 256 blz. € 19,99.