Alles voor een carrière

Lilian is vastbesloten om de talentenjacht op Nederlands Nummer 1 op de commerciële zender RTL te winnen. Ze heeft een goede stem en ze heeft ook een verhaal dat het goed doet voor de camera’s: ‘Mijn moeder is heel erg ziek, ze heeft kanker. Ze is geopereerd, kreeg chemotherapie. Aan haar wil ik de overwinning opdragen mocht ik nummer 1 worden.’ In Barst van oud-politicus Boris O. Dittrich komt RTL er niet goed vanaf. De tv-zender doet alles om de kijkcijfers omhoog te krikken en de kandidaten zijn inwisselbare pionnen die het commerciële belang dienen. En daar hoort natuurlijk ook het typetje van de meedogenloze tv-producer bij.

Natuurlijk kan een beetje misdaadroman niet zonder lijk en ook in dit cadeauboekje van de CPNB wordt in de eerste zin al iemand met een ingeslagen schedel gevonden op de homo-ontmoetingsplaats in het Vondelpark in Amsterdam. Het duo Maya Oliphant en Bulut Kaya wordt op de zaak gezet. Dat geeft Dittrich de mogelijkheid om zijdelings nog wat maatschappelijke thema’s in het boek te vervlechten: zo is Maya de sterke vrouw die de leiding heeft en krijgt Bulut nog wel eens last van vooroordelen. Daarnaast komt ook het toenemende geweld tegen homo’s aan de orde.

Het blijkt al snel dat de moord niets te maken heeft met homodiscriminatie. De vermoorde man blijkt iets meer te weten over de ziekte van de moeder van Lilian. Als de politie de computer van hem gekraakt heeft zien ze ook contacten tussen hem en Lilian. Dat Lilian een afspraak met de man in het park had op de avond van de moord werkt niet in haar voordeel. Dittrich wil zo lang mogelijk rekken wie de echte moordenaar is: iemand uit een groepje baldadige jongeren, Lilian zelf of de moeder die in de struiken verborgen haar dochter in de gaten hield? Dittrich strooit echter zo met hints dat het voor de lezer niet erg moeilijk is om de afloop ruim van tevoren te voorspellen. Als de spanning daar al niet in zit dan moet de spanning komen uit de vraag waarom de moord is gepleegd, maar ook dat ligt er duimendik bovenop met deze onzekere dochter en een veeleisende moeder. Het verleden van Lilian wordt door de verteller ook nog even kort samengevat, zodat je als lezer in ieder geval niet zelf hoeft te denken.

Ze vreest dat haar herinneringen aan vroeger zullen opspelen als ze niets omhanden heeft. Zo wil ze niet denken aan haar schooltijd, aan het pesten, aan het isolement waarin ze verkeerde. Ze probeert die ervaringen weg te stoppen, in een luik te gooien en dan de klep te sluiten. Maar juist tijdens het wachten weten de nare herinneringen naar buiten te sijpelen een aan haar herwonnen zelfvertrouwen te knagen.

Barst is helaas een wat oppervlakkig verhaal geworden met veel vertelclichés (‘peinzend staarde ze uit het raam’). Door de ultrakorte hoofdstukjes leest het cadeauboek wel vlot weg. Het genre blijft in handen van schrijvers als Dittrich voornamelijk ontspanningslectuur.

Coen Peppelenbos

Boris O. Dittrich – Barst. CPNB. 96 blz. Van 6 t/m 24 juni cadeau bij aanschaf van 12,50 aan boeken.

Deze recensie verscheen eerder in sterk verkorte vorm in de Leeuwarder Courant en het Dagblad van het Noorden op 1 juni 2018.