‘Zelden heb ik zo naar die reuzen verlangd als in 2017, toen ik als lid van de jury van de Libris Literatuurprijs meer dan tweehonderd romans moest beoordelen. ‘Geef mij maar een reus!’ riep ik soms wanhopig als ik het zoveelste twee-ballen-boek uit had,’ schreef Michel Krielaars onlangs in zijn column in NRC Handelsblad. Maxim Fabruari citeert hem zonder zijn naam te noemen in zijn eigen column, ook in NRC Handelsblad, met de vraag waarom wij zo’n eenduidige literatuur hebben.

Dit jaar heb ik veel gesprekken aangehoord over kunst en literatuur en ik ben ervan overtuigd geraakt dat over honderd jaar de eenduidigheid van het hedendaagse proza zal worden gewaardeerd als een weergaloze neerslag van de huidige cultuur.

Lees die column en huiver.