Het item in De Wereld Draait Door waarin Matthijs van Nieuwkerk en zijn sidekick Adriaan van Dis videomaker Lize Korpershoek interviewden over haar documentaire ‘Mijn seks is stuk’ blijft de gemoederen bezig houden. Bijna twee weken na de uitzending schrijft NRC Handelsblad vandaag ook over het interview. Eerder reageerde Volkskrant-columniste Loes Reijmer ook al op het item.

Arjen Fortuin (voorheen literair criticus bij de krant en nu tv-recensent) schrijft over het gedrag van Adriaan van Dis:

Het leeuwendeel van de opinies betrof niet de film zelf, maar het gesprek dat Korpershoek er vorige week in De Wereld Draait Door over voerde met tafelheer Adriaan van Dis.

Daar vroeg Van Dis (72) vaderlijk bezorgd, maar ook een beetje ongepast, of Korpershoek (34) niet vreesde dat haar eventuele toekomstige kinderen niet gepest zouden worden met de openhartigheid van hun moeder. Het had iets weg van wat wij thuis ‘meisjetochen’ noemen, de neiging van oudere mannen (en vrouwen) om bij persoonlijke problemen van jonge vrouwen een meewarige toon aan te slaan, hun zorgen te relativeren en te suggereren dat ze overal later om zullen glimlachen: „Meisje toch…”

Generatiekloof, luidde het algemene oordeel over het gesprek, maar dat was maar deels het geval en het doet Van Dis een beetje tekort. Wat zich vooral aftekende was een diepe mediakloof. De oude schrijver en televisiepresentator had er nadrukkelijk moeite mee dat Korpershoek haar verhaal gewoon op internet had gekwakt. Hij vindt dergelijke zaken meer iets voor in een boek. Dat was oprecht. Ik ken romans van Van Dis waarin een jonge hoofdpersoon die wel wat op de auteur lijkt, wordt gevolgd in verwarrende slaapkamertaferelen: „Maar er komt niets, hoe ik ook pomp. Hoe lang moet ik dit doen? Is zij al klaargekomen? Ze blijft rijtjes opdreunen. Zal ik doen alsof, maar waar bleef dan het bewijs?” Best kans dat Korpershoek, als ze veertig jaar eerder was geboren, een roman had geschreven.