In zijn zaterdagse column onder de kop ‘Oude witte man’ gaat Tommy Wieringa in op de affaire rond Volkskrant-criticus Arjan Peters. ‘Eind vijftig, met niets dan langzame pis en kalknagels in het verschiet, kon hij misschien niet accepteren dat zijn tijd gekomen was.’ Wieringa gaat in op de geruchtenstroom die daarna losbarstte en waar elke vorm van nuance uit verdwenen was. Daarbij neemt hij ook de column die Ilja Leonard Pfeijffer schreef voor HP/De Tijd op de korrel:

Al bestond de aanklacht vooralsnog uit grote geruchten en aarzelende feiten, Pfeijffer wist het alvast zeker: „Zijn machtspositie, die hij in het geval van vrouwelijke auteurs misbruikt, is altijd het voornaamste doel geweest van zijn inspanningen.” Dappere woorden, als ze geklonken hadden voor Peters’ val. Nu was het eerloos gejubel rond de guillotine.

Wieringa kende waarschijnlijk deze column van Pfeijffer uit 2007 niet.

Verderop in de krant de column van grapjesmaker Youp van ’t Hek die Peters ‘een niet onafhankelijke, bijbeunende en vooral rancuneuze schnabbelkont’ noemt. Youp moet vooral lachen om de affaire.

Andersom was nog leuker geweest. Dat de schrijfster de criticus aanbiedt om hem te pijpen zodat hij opgelucht aan zijn recensie kan beginnen.

De rest van deze subtiele humor kun je hier lezen.

(foto: © CP)