Echt mild kun je Gerbrand Bakker vandaag niet noemen in Trouw. Hij schrijft in een van zijn laatste columns voor het dagblad over Confettiregen van Splinter Chabot.

Ik begon te lezen en ontdekte dat het een soort kinderboek is. Het is nogal krukkig geschreven en het is nogal saai. O, ja, de lagere school en dan die ene speciale jongen, en daarna nog driehonderd bladzijden. Al voordat ik het boek onder ogen kreeg, dacht ik: niet zeiken, ga toch gewoon leven, jongen!

Chabot was in deze periode ook te gast in M, de vooravondlijke talkshow waarin Bakker zelf ook graag had gezeten om te praten over Knecht, alleen. Homoseksualiteit thematiseren in een boek en als probleem bespreken in een talkshow na tientallen jaren homo-emancipatie is niet zo aan Bakker besteed.

Lees de hele column hier of hier.