Nooit geweten waar het voor diende

Uitgeverij Van Oorschot is dit jaar begonnen met een serie kleine wandelboekjes, ‘Terloops’ geheten. Geen routes, maar schrijvers die vertellen over de wandelingen die ze maken. Gerbrand Bakker heeft er een nuttig boek van gemaakt voor hem zelf, want hij heeft de wandelroute die langs zijn huis loopt onder handen genomen. Bakker woont in de Eifel en had de route, de 1 genummerd, al een paar keer deels gelopen en het viel hem op dat er de bordjes met 1 erop nogal onregelmatig en onhandig waren geplaatst. Hij vraagt en krijgt de opdracht om daar verbetering in te brengen en zo zien we de schrijver met bordjes en lijm (een spijker in de bast jensen mag niet meer, want bomen hebben ook gevoelens) de hele route in twee richting voorzien van bordjes.

De 3 bestaat niet (Eerder verscheen Rotgrond bestaat niet) is een luchtig en vermakelijk boek waarin we een Bakker tegenkomen die beduidend beter in zijn vel zit dan de Bakker die we net tegenkwamen in de mooie Privé-domeindeel Knecht, alleen waarin vooral het gevecht met een depressie en het onbegrip van zijn omgeving centraal stond. De kaarten liggen nu anders sinds er een vriend met hond bij hem is ingetrokken.

Net als in de dagboeken worden de buurtbewoners en de mensen op de wandelroute op een natuurlijke manier een personage in het universum van Bakker. Soms gaat hij bij mensen op de route op bezoek, soms spreekt hij terloops aan.

‘Hé,’ zei ik, ‘heb jij nou snijbiet in de plantenborder staan?’
Ja, dat had ze en ik mocht plukken wat ik wou. Dan kam [ze] bij mij wel weer eens iets terugplukken. Wat we aan het doen waren? De 1 lopen, zeiden we. De 1? Wat was dat nou weer? M. wees op een 1 die pal voor haar huis aan een lantaarnpaal geplakt zat. Een oude 1, ik had er niets mee te maken.
‘Nou ja!’ zei ze. ‘Ik kijk daar al jaren tegenaan en ik heb nooit geweten waar het voor diende. Ik dacht dat het het nummer van de lantaarnpaal was.’

Door al die gesprekjes en ontmoetingen krijg je ook een steeds beter beeld van de streek en de bewoners, maar ook van de schrijver die zijn eigen voor- en afkeuren niet onder stoelen of banken steekt. Een fijn boekje dat ook nog praktisch van aard is, want de 1 is nu weer beloopbaar vanuit twee richtingen. Misschien kom je er dan ook achter waarom de 3 niet bestaat.

Coen Peppelenbos

Gerbrand Bakker – De 3 bestaat niet. Van Oorschot, Amsterdam. 80 blz.