In een verzorgingshuis in Brasschaat is gisteren op 100-jarige leeftijd de Vlaamse schrijver Aster Berkhof overleden. Hij schreef 101 boeken en was lange tijd de meest gelezen schrijver van Vlaanderen. Op Facebook betuigt Tom Lanoye ‘groot respect voor deze veelzijdige, innemende en populaire auteur, die toch fel verketterd werd om Het huis van mama Pondo (1972) – de eerste Vlaamse roman tegen Apartheid.’

Dit geëngageerde boek is een uitzondering binnen het overigens gevarieerde oeuvre van Berkhof. Hij deed er drie jaar over, terwijl hij de meeste van zijn thrillers, reisreportages, streekromans, humoristische verhalen, avonturenromans en jeugdromans – ‘vakantieboeken’, noemde hij ze zelf – in een tijdsbestek van drie weken schreef. Berkhof beschouwde het als zijn bijdrage aan de Vlaamse ontspanningsliteratuur dat hij een lichtvoetige, stijlvolle smaak introduceerde.

Zijn succesvolste roman was Veel geluk, professor! uit 1949, later bewerkt voor theater en televisie. Hij was ook bekend van zijn vele televisieoptredens. (Hij was 63 jaar getrouwd met de Vlaamse televisieomroepster Nora Steyaert die in maart van dit jaar overleed.)

De schrijver, die ook publiceerde onder de naam Piet Visser, werd op 18 juni 1920 geboren als Lode van den Bergh in Rijkevorsel. Hij studeerde af aan de universiteit van Leuven met de scriptie De nieuwe roman in Zuid-Nederland (1942) en promoveerde vier jaar later in de wijsbegeerte met Het literaire kunstwerk. Proeve van analyse.