Gerbrand Bakker schreef gisteren een essay in Trouw over al die jonge homoseksuelen die op zoek zijn naar hun identiteit. Hij kijkt met enige verbazing naar al die jongeren die op zoek zijn naar ‘één van de letters in het seksuele-spectrumalfabet’. Vreemd om daar je identiteit aan op te hangen.

Want veel meer of minder is het niet, homo- of pot-zijn: je wilt seks hebben met iemand van het gelijke geslacht. Maar die opmerking is ondenkbaar zwart-wit, bijna bruut, in deze tijd waarin alles en iedereen schreeuwt om erkenning en respect.

Bakker ziet een groot onderscheid tussen jongere en oudere homoseksuelen.

Maar goed, dat komt dan ook doordat ik mijn homoseksualiteit als onderdeel van mijn wezen zie en zeker niet als mijn identiteit. Als je van iets wat een onderdeel van je wezen is je identiteit maakt, en je in die identiteit wordt gekrenkt, niet serieus genomen, dan ben je inderdaad een ‘slachtoffer’. Maar dat is dan wel een zelfgekozen slachtofferschap.

Lees zijn hele stuk hier.

(foto: Gerbrand Bakker leest voor op Roze Zaterdag 2011)