Marcel van Roosmalen, columnist van NRC Handelsblad, las afgelopen woensdag de recensie van Quinsy Gario over de vertaling door Zaïre Krieger van The hill we climb van Amanda Gorman. Een lastige taak.

Vijf ballen! Dat was het enige wat ik van de recensie begreep, want Quinsy Gario kan niet schrijven. Geen woord op de juiste plaats, zinnen waar geen touw aan vast te knopen is.

‘Het magistrale aan de vertaling van Krieger is ook de subtiele omgang met het Amerikaanse jingoïsme waar Gormans gedicht doordrenkt van is en bij vlagen ook kritiek op levert.’

Kan iemand het uitleggen?

Ik snapte er geen bal van.

Lees de hele column hier.