‘Het is altijd pijnlijk om van de rechter een tik op de vingers te krijgen, maar het is extra pijnlijk als een uitspraak van een rechter, zoals deze week, recht ingaat tegen het eigen rechtvaardigheidsgevoel.’ Dat is de eerste zin van hoofdredacteur Pieter Klok als reactie op het vonnis in hoger beroep dat literair criticus Arjan Peters had aangespannen om zijn ontslag aan te vechten. In 2020 had Klok nog gezegd dat hij een integere procedure wilde volgen nadat diverse jonge schrijfsters aan de bel getrokken hadden nadat Peters hen had uitgenodigd voor een lunch. Juist over die integere procedure is de rechter slecht te spreken in het snoeiharde vonnis voor de krant.

De Volkskrant heeft ten onrechte het vertrouwen in de redacteur opgezegd zonder dat een extern, onafhankelijk onderzoek had plaatsgevonden. Daarnaast bood het interne onderzoek dat op dat moment op tafel lag voor deze conclusie onvoldoende grond. Dit interne onderzoek is niet tot stand gekomen naar aanleiding van concrete klachten, maar draagt eerder het karakter van een ‘fishing expedition’.

Klok probeert in zijn zaterdagrubriek de werkwijze van de Volkskrant opnieuw te rechtvaardigen: aan de belangen van de vrouwelijke (voornamelijk anonieme) auteurs werd voorrang gegeven.

Hebben we de vrouwen en de integriteit van de krant te veel beschermd en onze recensent te weinig? Ons rechtvaardigheidsgevoel en journalistieke taakopvatting zeggen nog steeds van niet.

De Volkskrant gaat de interne regels en procedures aanscherpen. Een terugkeer van Peters naar de krant lijkt uitgesloten.

Het vonnis van de rechtbank viel deze week samen met de verschijning van een dichtbundel van de hand van Peters.