Vandaag is Attje Kuiken verkozen tot de nieuwe fractievoorzitter van de PvdA. Attje Kuiken kwam regelmatig voor in de columns die Aristide von Bienefeldt (pseudoniem van Rijk de Jong) schreef voor Tzum. Kuiken had de Blankenburgtunnel in haar portefeuille. Door de aanleg van die tunnel werd grond en goed onteigend, onder meer de boerderij op Rozenburg waar Aristide opgroeide en waar zijn moeder nog leefde. Aristide had niet zo’n hoge pet op van de PvdA-politica die wel op bezoek kwam, maar daarna nooit meer iets van zich liet horen:

Herinnert u zich nog, mevrouw Kuiken, dat u, terwijl ik thee serveerde, precies dezelfde kwestie opperde? U vroeg of ik een plattegrondje had om naar alternatieven te zoeken, en toen ik ‘nee’ schudde zei u: ‘Maakt niet uit, morgen bespreek ik de zaak met de minister.’

U toonde zich begripvol en u leefde mee, aan mijn moeder vroeg u welk type woning zij zou willen betrekken mocht die trajectwijziging op niets uitlopen. U beloofde snel van u te laten horen. ‘Ik heb je emailadres,’ zei u terwijl ik u naar de deur bracht, en toen ik vroeg of u de minister mijn groeten wilde overbrengen, beloofde u ook dat te doen.

U beloofde erg veel die avond, mevrouw Kuiken.

We zijn intussen een jaar verder, en mede door uw ongebreidelde inzet, ongetwijfeld ingeblazen door het verwoestingselan van uw illustere PvdA-voorgangers, is de tunnel, om de woorden van ‘t Hart aan te halen, weer helemaal terug op de agenda. En u bent alweer druk met andere, urgente projecten. ‘Ik trek het me aan!’ twitterde u laatst naar iemand die u, net zoals ik gedaan had, een probleem voorlegde en om raad vroeg.

De zaak van de laatste herenboerderij van het voormalige eiland Rozenburg trok u zich ook aan. U toonde zich bereid langs te komen en naar mijn verhaal te luisteren. Maar de door u beloofde email heb ik nooit ontvangen, op mijn toenaderingspogingen reageerde u niet, en laatst, toen tijdens een actie van Natuurmonumenten in het gebouw van de Tweede Kamer onze blikken elkaar kruisten, sloeg u uw ogen neer.

Zijn er, mevrouw Kuiken, beloften die u wel nakomt? Behalve die ene dan, gedaan aan een bepaalde politieke partij, maar daar zal ik het nu niet over hebben.

Onder zijn eigen naam bracht Rijk de Jong in 2014 nog het boek En weer zat Paul Newman in de keuken (Marmer) uit, waarin deze zaak ook een rol speelt.

Daar moesten we vandaag even aan denken.