Veertien Volkskrantlezers geven vanochtend lucht aan hun gemoed na het overlijden van Remco Campert. Pim Ligtvoet uit Amsterdam vraagt de krant om het gedicht ‘Lamento’, waarvan gisteren een fragment op de voorpagina prijkte, in zijn geheel af te drukken ‘als het niet teveel is?’ Ben Schoonhein uit Coevorden stuurde een getekend portret van de betreurde dichter dat hij een paar jaar geleden maakte.

Johan Nauta uit Meppel schrijft: ‘Na Wolkers kwam Remco Campert. Hij is onbetwist de meester van de mooie zinnen. Zinnen die ik soms twee keer lees omdat elk woord zo’n mooi plekje heeft gekregen. Van ‘Tot zoens’ tot ‘Iemand stelt een vraag’. Wolkers trok me uit mijn stoel, duwde me naar het raam en riep: ‘Moet je eens kijken!’. Campert gebaarde me weer te gaan zitten en fluisterde: ‘Moet je eens luisteren…’

Cabaretier Diederik van Vleuten (uit Driehuizen, weten we nu) beschrijft hoe hij in het bezit kwam van het originele typoscript van Camperts column ‘Weder’ over de dood van Gerard Reve. ‘Zijn binnenkomst in ons leven is altijd blijven nazinderen. Hij droeg bij aan wie wij werden,’ schreef Campert. Over Campert zegt Van Vleuten nu: ‘Hij blijft nazinderen. Hij droeg bij aan wie wij werden.’ Van Vleuten: ‘Rust zacht, Remco. In grote dankbaarheid voor je taal. Altijd maar je taal.’

Hier alle ingezonden brieven vandaag in de Volkskrant over Remco Campert.