Droomfinale

In Doha komt het hoogstens tot gedogen.
De zevenkleurenband is indiscreet.
Het regent er miniem, zoals je weet.
Kent men er daarom soms geen regenbogen?

God en Allah zijn in conclaaf gebogen
over het stadion, samengesmeed
boven een donderwolk die hemelsbreed
hard splijt, verkneukelen zich opgetogen.

De bui duurt kort. Dit is Qatar. De zon
breekt fel weer door. Een dampende arcade
van prismalicht ontstijgt de horizon.
Een tweede groeit. De wereld slaat dan gade
hoe hij de eerste heel verliefd gaat kussen.
Er komt geen emir en geen FIFA tussen.

Dirk Rodenburg