Narrow Spaces

‘We zijn er nog net niet helemaal,’ zei theatermaker Hendrik Aerts na afloop van de try-out van Narrow Spaces afgelopen woensdag, maar wat er dan nog ontbrak aan de voorstelling was mij ontgaan. Ik was voor het eerst sinds lange tijd weer naar een toneelstuk gegaan en pas toen ik er zat, wist ik wat ik de afgelopen jaren gemist had: voor een bepaalde tijd meegevoerd worden in een wereld die op dat moment gebeurt. Je zintuigen die open staan voor wat je ziet, hoort en ruikt.

Het aanbod van toneel in Groningen is vrij schaars. Je moet het aanbod in de Stadsschouwburg met een lampje zoeken en het Noord Nederlands Toneel heeft sinds de samenwerking met Club Guy & Roni zoveel dans en retteketet in de voorstelling dat ik de zaal ben uitgejaagd. Vorig jaar verkochten ze hun voorstelling Exit Macbeth met de tekst dat ze geen Macbeth-bewerking wilden maken ‘maar een theatraal antwoord formuleren op het origineel. En dat scheelt, want op die manier hoef je helemaal niet te weten wie die Macbeth eigenlijk is!’ Laat Shakespeare dan met rust als je het zelf allemaal zo goed weet.

Ik was dus wel enigszins bevreesd voor Narrow Spaces dat was aangekondigd als ‘een expressionistische voorstelling over de schoonheid en complexiteit van liefde, in tekst, beeld, dan en live muziek. Wat was er overgebleven van de teksten van James Purdy waarop de voorstelling was ‘geïnspireerd’?

Mijn vrees bleek ongegrond, want ik vond de hele Purdy terug. Danser Benoît Couchot met zijn flexibele lijf had een wervelende dans, terwijl hij in het begin in een rolstoel zit, maar net op het moment dat hij wat te lang terzijde zit, breekt hij los. Marko Ivic, speelt muziek en toneel switcht net zo makkelijk tussen de twee disciplines. De mooie man Mika de Pee en de op seksuele macht uit zijnde Sander Plukaard zijn in een voortdurende strijd verwikkeld om aandacht en liefde. De vier mannen hebben erotische banden met elkaar, maar die worden ook weer verbroken. De wil om andermans leven te sturen is een constante in het werk van Purdy en dat grondmotief zie je duidelijk in het stuk terug. Het theatrale element dat in veel romans van Purdy terugkomt, zie je nu in de dans en de muziek. Ik heb genoten.

Dat drie van de vier spelers een deel van het stuk naakt op het toneel staan, gaf wat extra kijkgenot, zeker in deze steeds preutsere tijden. De onderhuidse erotiek en de soms nadrukkelijke geilheid van de personages in het werk van Purdy vind ik ook aantrekkelijk in zijn werk. Kom daar nog maar eens om in een moderne roman van een jonge schrijver. Bij het slotapplaus piepte de penis van Marko Ivic telkens door de gulp naar buiten, alsof hij ook deel wilde hebben aan het succes.

Buiten was de Koningsnacht aan de gang met veel schreeuwende mensen, een hoop lawaai en de stank van gebakken worst. Je verlangde meteen terug naar de wereld van Narrow Spaces.

Coen Peppelenbos

Kijk hier waar je nog een voorstelling kunt zien.

(foto: © Oostblok media)