Nieuws: Volgens Jan Cremer had Bob Dylan een Nobelprijs voor Knip- en Plakwerk moeten krijgen
Arjan Peters interviewde Jan Cremer voor HP/De Tijd. De 83-jarige schrijver heeft nog enkele boeken in de pen en is altijd goed voor een paar pittige uitspraken. Zo heeft hij Bob Dylan goed gekend:
Als muzikant vind ik hem soms heel goed. Als mens vond ik hem een rücksichtslose streber. Hij jatte dichtregels en stal teksten van anderen, en zat maar te zwoegen op die songteksten met zijn rijmwoordenboekje. Eind 1964 had ik een studio in het Chelsea Hotel in New York. Dylan kwam daar ook zitten. Hij had de muren van zijn hotelkamer beplakt met allemaal uitspraken. Alles en iedereen zoog hij leeg als een vogelspin.
Toen hij die prijs kreeg, dacht ik: zijn creativiteit bestaat eruit dat hij alles aan elkaar knipt en plakt. Bob Dylan had de Nobelprijs voor Knip- en Plakwerk kunnen krijgen, maar niet die voor Literatuur. Laat je niet wijsmaken dat hij die prijs heeft verdiend.
Over prijzen gesproken: Jan Cremer heeft nooit de P.C. Hooft-prijs gekregen voor zijn werk. Dat zou op zijn leeftijd ook een belediging zijn, zegt hij tegen Peters. Hij zou de prijs echter wel aannemen.
Lees het hele interview hier. Het meinummer van HP/De Tijd ligt binnenkort in de winkel.
Iedereen wordt leeg geboren, alles wat we horen, hebben we van anderen, Dylan bracht alles samen inderdaad, ambitie, charisma, wijsheden van anderen, de gitaar heeft hij ook niet uitgevonden trouwens, en liet alles samensmelten in simpele liederen, hij bracht zo alle wijsheden die hij verzamelde tot bij het grote publiek, alleen daarom verdiende hij de nobelprijs, mensen die geen boeken lezen, Freud en Oscar Wilde teveel moeite vinden, kregen via hem deze denkwijzen op een drie akkoorden-en de waarheid schoteltje naar binnen gelepeld. Zijn waarde is nauwelijks te schatten. Ik vermoed dat Jan Cremer dit niet nodig had en zoals blijkt zelfs een goede vriend van hem wordt genoemd, die de man leerde kennen. Het gaat niet om de man.
Ach Jan Cremer die weer lekker weg fantaseert over zijn vriendschap met Dylan. Zo aandoenlijk en langzamerhand ook wel een beetje sneu
Tsja, Cremer weet wie Dylan is, en kan over ‘m schrijven. Andersom niet, maar de laatste regels van Positively 4th street zouden toepasselijk kunnen zijn…..