Ons soort mensen: Jos van Hest
De literaire tekening van André Keikes. Deze week Jos van Hest.
Alle berichten van André Keikes
Tips: Tien mustreads voor wie op vakantie gaat naar conflictgebieden
Conflictgebieden zijn overal te vinden en van alle tijden. Sommige gebieden zijn er gevoeliger voor dan andere, door hun ligging of bevolkingssamenstelling. Er zijn vakantiegangers die er gaan kijken als
Recensie: Delphine Lecompte – Dieren zonder kleren
Annelies Verbeke en Tommy Wieringa afkluiven ‘De meeste mensen beschouwen dieren helaas nog altijd als inferieure schepsels: gadgets, vertier, amuse-gueules, schoenen, handtassen, proteïnen, lekkernijen, komische fotogenieke dingen en bezittingen (…)’.
Recensie: Leo Pauw – De tranen van de stad
Finale ontmoeting Twee oude vrienden die elkaar aan het eind van hun leven terugzien om vast te stellen dat ze weinig veranderd zijn en elkaar op de valreep de waarheid
Tips: Tien mustreads voor wie op vakantie gaat met de hond
De zomervakantie begint, dus ook onze reeks mustreads voor als je op vakantie gaat. Vorig jaar deden we steden, dit jaar doen we het anders. André Keikes trapt af. Het
Recensie: Guido van Heulendonk – De kroon met twee pieken
Voelbare sneuheid Onopvallende, middelbare man, baantje bij de stadsadministratie, zoals dat in Vlaanderen zo mooi heet, van het onaanzienlijke fictieve Assenberg en wonend in het eveneens onbeduidende en fictieve Walvertinge.
Recensie: Æde de Jong (samenstelling) – U heb ik lief. De eeuw van Gerard Reve
Reve in je bloedsomloop ‘Wie de humor van Reve ontgaat, kan beter helemaal maar geen boeken lezen’, schrijft Gerrit Brand in de door Æde de Jong samengestelde essaybundel U heb
Recensie: Harmen van Liemt – Lentekind
De goede kant van het noodlot ‘Ik denk dat het precies is gegaan zoals het moest zijn,’ zegt een in Mexico wonende onthechte Deen tot Woody, de protagonist van Lentekind,
Recensie: André Dao – Anam
Hoe te herinneren? De overtuiging dat vergeten een vorm van relativering is, is een prachtige filosofische premisse voor een met fictie doorschoten memoir. André Dao schreef zo’n boek, genaamd Anam,
Recensie: Bram de Ridder – Een aangenaam zwaar hoofd
Allemaal ploeteraars Als je niet alleen schrijver bent, maar ook psychiater en socioloog, zoals Bram de Ridder, ligt het voor de hand dat je erg bezig bent met de menselijke
Recensie: Nicolien Mizee – Ik kus uw handen duizendmaal
Clien zit in de piepzak ‘[…] als ik nergens aan werk, verlies ik me te veel in onzin van de buitenwereld. Dan ga ik me steeds zorgen lopen maken over
Recensie: Mick van Biezen – Zomersplinters
Andreas neemt een grote slok Een dagbladcorrespondent met een mitella, een blind ambitieuze en drugsverslaafde Europarlementariër, een schandalig rijke, maffiose wapenhandelaar, een plotseling verdwenen idealistische vader, een moeder die hoogleraar
