Foto: A.L. Snijders en pur

Heb vandaag Jan Glas en A.L. Snijders zien optreden in het Museum voor moderne kunst in Arnhem waar de Biënnale Gelderland plaatsvindt. De schrijver en de dichter konden het goed met elkaar vinden. Aan het begin van de middag traden ze op in de tuin voor een aandachtig publiek. De schrijvers stonden op een podiumpje en gebruikten een microfoon. Tussen het podium en de eerste stoelen zaten enkele meters. Dat zijn cruciale meters bij het voorlezen, alsof je over een klein ravijn heen moet praten.

’s Middags stonden beide mannen op zaal, onversterkt. Dat maakt een voorlezing altijd intiemer. Jan Glas had een gedicht gemaakt bij werk van Heidi Linck, A.L. Snijders een zkv bij hangend purschuim van Ronald de Ceuster.

Als je vlakbij je publiek staat zie je iedereen in de zaal en merk je alles op. Jan Glas zag A.L. Snijders achter een hangend sliertje purschuim. Zonder te lachen las hij zijn gedicht voor. Daaraan kun je zien dat hij een getrainde dichter is. Publiek is belangrijk, maar op de goede momenten creëer je zelf een ravijn.