Een bezoek aan Villa Isengrimus

Het is dit jaar honderd jaar geleden dat Louis Paul Boon werd geboren. Ter gelegenheid van dit jubileum is in het Letterenhuis in Antwerpen een tentoonstelling over de schrijver ingericht. Het is een onderdeel van de veel meer omvattende manifestatie Boon2012! Om de expositie te kunnen zien moet je naar de eerste verdieping van het Letterenhuis, dat gehuisvest is in een nogal statig en een beetje stoffig gebouw. Als je de trap oploopt komen je al flarden muziek tegemoet als voorbode van een vrolijk ouderwetse expositie. De tentoonstelling is chronologisch opgezet, waarvan het eerste deel het meest interessant is. Je ziet foto’s van de buurt waar Boon opgroeide en je kunt een geluidsopname beluisteren waarop hij zelf vertelt over zijn jeugd in Aalst. In een mini-bioscoop, waar je overigens niet echt lekker kunt zitten, zie je een mooie documentaire over de invloeden die de schrijver onderging in Brussel toen hij daar studeerde. Aan de hand van filmopnamen van het armoedige stadsleven wordt zijn afkeer van de vooruitgang geïllustreerd, die hij als eerste in De voorstad groeit verwoordde. Lopend langs grote tekstpanelen en zorgvuldig ingedeelde vitrines ontrolt zich voor je ogen de literaire carrière van Boon.

Fascinerend is een interview op film met een stokoude man, die in de jaren vijftig de villa Isengrimus voor de schrijver heeft ontworpen. Deze villa betrok de familie Boon in 1952. Voor Boon was dit een schuilplaats, ver verwijderd van de grote stad en de harde maatschappij. Mooi zijn de in zachte kleuren opgenomen privéfilmpjes van deze villa. Onontkoombaar komen dan op de expositie de vele rondborstige vrouwenplaatjes die Boonverzamelde en waarvan een ruime sortering wordt getoond. Daarmee is de bezoeker in het laatste deel van de expositie beland, als Boon oud begint te worden. Grappig is een filmpje waarop hij en plein public (dus op de televisie) het schrijverschap afzweert, een belofte die hij gelukkig niet gehouden heeft. ‘Villa Isemgrimus’ is een mooie tentoonstelling, die je rechtstreeks naar je eigen boekenkast voert om weer wat van Boon te gaan lezen.

Daarna de trap van het Letterenhuis weer afgedaald om nog even de vaste expositie te bezoeken. Altijd weer een plezier om doorheen te lopen. Aan de muur een overzichtelijke tijdsbalk, in de vitrines gewoon schrijversfoto’s, manuscripten en boeken. Inhoudelijker kan het eigenlijk niet. Opvallend is dan opeens een audio-carroussel, waar je streekliteratuurschrijvers kunt beluisteren, onderverdeeld in hun eigen dialect. Dapper vond ik de vitrine met schrijvers die gecollaboreerd hebben met de Duitse bezetters. Hier zou in Nederland meteen weer discussie over ontstaan.

Een must voor iedereen die naar Antwerpen gaat, dit Letterenhuis.

Doeke Sijens

Adres: Minderbroedersstraat 22, 2000 Antwerpen. Zie voor praktische zaken zoals openingstijden de website van het Letterenhuis.