Dichters in de Prinsentuin 2012

Hier lag zo juist wat naar elke

                         richting kleurloos open

stond stilte aflijvig zonder een

                         aanvang bestemming.

O dit nu is je vochtige mond

                         die ontijdige lucht

zoog tot adem om in je stoflong

                         verleden te wrochten.

Je roosgroevige lippen

                         zo soepele dorpels

                                                 van komst.

Je rijzende hoven

                         subtielste bekroning

                                                 van tomben.

Tijd schiet door het oog van de naald van het rustloos heden.

Piet Gerbrandy

Piet Gerbrandy (1958) is dichter en classicus.

(foto: Coen Peppelenbos)