Een uiterst koelbloedige column gisteren in NRC Handelsblad van de hand van Maxim Februari. Via een herinnering komt Februari ongeveer halverwege de column bij de gebeurtenissen in Parijs vorige week om dan te verzuchten:

Nog geen dag later arriveerde het kwaad in de lichtstad in de gedaante van het soort misdadigers dat Hans Magnus Enzensberger Schreckens Männer heeft genoemd. Ik zou graag zijn essay citeren, maar ik ben het helaas kwijt geraakt, want precies op het moment dat een klopjacht gaande was in de straten van Parijs, vloog op de Heuvelrug ons huis in de brand.

Je zou graag willen dat het alleen een symbolische weergave zou zijn van een gemoedstoestand, maar het is alleszins reëel, blijkt uit deze berichtgeving op RTV Utrecht.

Het is jammer dat de columns van Februari niet online (hier wel) komen te staan, want ook de rest van zijn stuk is een schoolvoorbeeld van een voorbeeldige column. Naast gelatenheid over alles wat tevreden is, heerst ook een ander gevoel blijkt uit de een na laatste alinea:

U zult het dus voortaan moeten doen met mijn ongefundeerde overtuiging dat de vriendelijkheid van de mens sterker is dan welke verwoesting ook.

Ook dat is een effectief protest tegen wat er vorige week gebeurde.

Op twitter kreeg Februari veel lof voor zijn column: