Happy family 6

Interviewer en recensent Theo Hakkert is wegbezuinigd. Er zullen geen ‘boekenstukken’ meer van hem en van zijn hooggehakte collega verschijnen in de Wegener-kranten. Wel blijven zij in loondienst bij Tubantia. Naar verluidt zal het AD voor de groep dagbladen voortaan ‘signalementjes’ verzorgen van verschenen boeken. (Ergo: achterflapjes.) In het geval van voldoende human interest of bekendheid (van tv) van de schrijver zal er vast wel een uitzondering worden gemaakt.

De freelancers die ook weleens voor de Wegener kranten stukken aanleverden, zoals uw inktslaaf, kregen uiteraard ook hun congé. Per rondemail van de secretaresse.

Beste freelancer,

Zoals reeds eerder aangekondigd komt er een einde aan het bestaan van De Persdienst. Dat houdt in dat we de overeenkomst van opdracht met ingang van 23 mei 2015 beëindigen. We danken je heel hartelijk voor de prettige samenwerking en wensen je alle goeds voor de toekomst.

Holland, boekenland op z’n smalst. Dat is: met betrekking tot de pluriformiteit van de aandacht. Uitgevers lijken nog meer dan voorheen met hagel te schieten en nieuwe schrijvers komen op als zevenblad, ook wel tuinmansverdriet genoemd. Lastig uit te roeien.

Onlangs mochten we (bijna ex-)nieuwslezer Rick Nieman van RTL welkom heten bij de happy writers family. Hij heeft de roman Altijd Viareggio geschreven. Een boek over mannenvriendschappen en motors.

Nieman: ‘Het is geen hoogstaande literatuur. Ik heb nooit de pretentie gehad om een Oek de Jong- of Connie Palmen-achtig boek te schrijven.’

Ook niet stiekem?

‘De reacties vind ik leuk. Alle mannen blijken met dezelfde zaken te worstelen.’

O ja, mag deze motorrijder erbuiten blijven?!

‘Ze moeten leuke mannen zijn voor hun partners, een mooie carrière hebben, kinderen, al die dingen combineren.’

Tut tut.

‘Maar eigenlijk willen we allemaal vooral het gevoel hebben dat we groots en meeslepend leven.’

Alarmbellen. Daar is het M-woord.

‘Dat we iets meemaken, avontuurlijk bezig zijn, cowboys.’

Mag er een lasso omheen?

In verband met het nieuws (ha) dat de nieuwslezer binnenkort ophoudt met nieuwslezen, mocht Nieman opnieuw aanschuiven bij het late nachtprogramma van RTL, gepresenteerd door de aimabele jurist en zakenman Humberto Tan. Eerder had hij daar al zijn boek gepresenteerd.

Nieman: ‘Het was fijn dat ik al eerder mijn roman Altijd Viareggio over mannenvriendschappen bij je ten doop mocht houden.’

Een fijn slinks dubbelopje. Waarna hij een e-mail voorlas van Jan Cremer, die het eerste exemplaar kreeg overhandigd. De nieuwslezer die zelf een blurb de huiskamers inslingert. Niemans vrouw Sacha de Boer, ook eens ‘de stem van Nederland’ en nu, het moet gezegd, een begenadigd fotografe, deed nog een duit in het promotiezakje.

(Misschien een tip voor andere schrijvers: zoveel als mogelijk samen boeken maken, kun je in verband met de beperkte ruimte in de media bij elkaar op schoot.)

Nieman heeft nog heel veel plannen. Hij gaat samen met zijn vrouw iets ondernemen en wellicht nog twee romans schrijven. Fijn dat mensen, afkomstig uit de tijd van de maakbare wereld, zich eindelijk bezig kunnen houden met de maakbare mens. Al kun je al die passie, excuus voor het damesbladenwoord, ook laten voor wat die is. (De kookboeken die De Boer samen met sterrenkok Jacob Jan Boerma maakt heten Down to earth en Back to Basics. Less is more is op komst.) Maar sommigen zijn nu eenmaal gewend om lekker ‘aan te staan’. Ergens zo tussen half acht en half negen.

Guus Bauer