In zijn column in het Dagblad van het Noorden schrijft Jean Pierre Rawie dat hij de laatste wederopstanding van Adriaan van Dis bij Uitzending Gemist heeft gezien. Op zijn computer, want hij heeft geen televisie. Hij is vol lof voor de ‘ouderwetse (vanzelfsprekend homoseksuele) Engelse intellectueel’ Stephen Fry, maar is minder te spreken over vraaggesprek dat Van Dis voerde met Anne Vegter ‘door de gastheer tot mijn genoegen aangekondigd als voormalig Dichteres des Vaderlands’ en Ghayath Almadhoun.

De uitwijkeling droeg een lang gedicht voor over de slachtoffers van de burgeroorlog in zijn land, aanvankelijk in een soort Engels, de tweede helft in het Arabisch. In die tweede helft ging hij, blijkens de ondertiteling, opeens hevig tegen de Israëliërs te keer, wat Van Dis, die het bij de opname zonder ondertiteling moest doen, klaarblijkelijk ontging.
Nu weet ik evenmin als u precies wat er aan de hand is in Syrië, en wie er in bondgenootschap met wie tegen wie vecht, maar dat Israël de grote boosdoener in het verhaal zou zijn, is te onzent een tamelijk nieuw inzicht.

Rawie schrijft dat hij hogelijk verbaasd is dat geen recensent daarover gevallen is.

Uitgever Jurgen Maas reageert:

Het gedicht ‘Wij’ van Ghayath Almadhoun is geschreven eind 2008 naar aanleiding van de Israëlische aanval op de Gazastrook – Operatie Gegoten Lood.