Toen onze kat Cartesius net een paar dagen bij ons woonde, hield ik hem eens argeloos tegen mijn blote bast. Hij zag me voor zijn moeder aan en handelde ernaar. Ongemerkt werd hij groot. De gitzwarte panter, mijn beestje. Altijd piepen en rondrennen met zijn lange staart omhoog. Bijnaam: radio Cartesius. Nu is hij dood. Aangereden. Ik probeer het concept ‘dood’ uit te leggen aan mijn dochter en vecht niet eens tegen de tranen. Vandaag werd ik weer ouder.