‘De laatste’ staat voorop het katern ‘Letter&Geest’ van Trouw. In het katern veel terugblikken, op het meer maatschappelijke deel van het katern waarin de hand van de conservatieve Jaffe Vink jarenlang vrij spel had. Henri Beunders construeert de geschiedenis van het katern aan de hand van de eindredacteuren die ervoor verantwoordelijk waren. Wij van Tzum waren altijd meer geïnteresseerd in het literaire gedeelte.

Janita Monna verklapt in haar bijdrage dat de poëzierubriek gewoon doorgaat in het nieuwe katern ‘Tijdgeest’ (een combinatie van ‘Letter&Geest’ en het katern ‘Tijd’). Verder laten recensenten Vrouwkje Tuinman, Yolanda Entius en Gerwin van der Werf zich interviewen over hun opvattingen over recenseren en herdrukt het katern een kraakrecensie van de vorig jaar overleden Tom van Deel, die jarenlang de scepter zwaaide over de boekenbijlage. In zijn recensie van De grachtengordel (deze zomer in herdruk) is zijn oordeel niet mals.

‘De grachtengordel’ is een rancuneus boek, dat geschreven lijkt niet omwille van de literatuur, maar omwille van de commotie die eromheen zou kunnen ontstaan en in de hoop op een kassucces. Er komen onder valse namen verschillende schrijvers en uitgevers in voor, ook treden er onder de eigen naam allerlei figuren uit de literaire wereld in op, zodat de voyeuristen onder de lezers aan hun trekken komen. Op zichzelf is er natuurlijk niets tegen een sleutelroman, maar dan moet die ook echt ergens over gaan.

Zoiets zou Yolanda Entius niet snel doen:

Schrijvers wier werk ze maar niks vindt, hoeft ze niet zo nodig te bespreken. ‘Grand Hotel Europa’ bijvoorbeeld vond ze ‘erbarmelijk’. Maar de consequentie is dan dat schrijvers alleen maar bewierookt worden. “Ja, dat is zo. Misschien moet ik dan toch maar de volgende Pfeijffer gaan bespreken. Als hij weer zo’n bordkartonnen ‘grote liefde’ fabriekt, mag hij best een tik op de neus krijgen.”