De afgelopen weken las ik twee boeken: De meester en Margarita van Boelgakov en Het einde van de rode mens van Svetlana Alexijevitsj. Twee keer gevoelige kost voor de dictators onder wier regime deze meesterwerken tot stand kwamen (Stalin, Loekasjenko en Poetin). Ik probeer me de blik op de veelvormige wereld voor te stellen waardoor een land de verhalen van de mensen niet verdient. Het lukt me niet. Maar ik ga door. Ik wil begrijpen waarom ik het niet begrijp.