Nieuws: Ilja Leonard Pfeijffer en Delphine Lecompte over de zaak Matthijs van Nieuwkerk ‘Het is niet verboden om een klootzak te zijn’
In zijn column op de site van HP/De Tijd gaat Ilja Leonard Pfeijffer in op de taferelen achter de schermen van De Wereld Draait Door. Pfeijffer constateert dat de artikelen in de Volkskrant geen enkel strafbaar feit aan het licht brachten.
Onaardig zijn is geen kwaliteit. Ik ben er zelfs van overtuigd dat tirannieke bazen hun business meer schaden dan goeddoen. Maar het punt is dat dat het punt niet is. Het punt is dat de wet niemand ertoe verplicht een goede baas te zijn.
Pfeijffer vraagt zich af waarom we de laatste tijd zoveel horen over grensoverschrijdend gedrag:
Ik vrees dat het symptomen zijn van toenemende collectieve kleinzerigheid. Nu zelfs studenten op de universiteit al een veilige leeromgeving wordt gegarandeerd, wat betekent dat zij angstvallig worden gevrijwaard van iedere gedachte of mening die hun gevoeligheden zou kunnen kwetsen, hebben wij in onze maatschappij in toenemende mate de neiging om ons eigen welbevinden te verheffen tot een morele maatstaf waarmee wij anderen tuchtigen.
Lees de hele column hier.
Delphine Lecompte, die eerder Prometheus-baas Mai Spijkers verdedigde, heeft alle redenen om het programma De Wereld Draait Door te wantrouwen. In 2012 werd zij als excentriek vrouwtje neergezet door Jakhals Thijs (Matthijs Kleyn, die een paar maanden het programma verliet). In Humo schrijft ze een stuk over De Wereld Draait Door en Matthijs van Nieuwkerk, waarin ze allerminst voor de slachtofferrol kiest: ‘ik was mediageil geweest, waarom moest ik zo nodig met mijn gedrochtelijke kop op de Hollandse televisie verschijnen?’
Voor de klagende medewerkers heeft Lecompte niet veel geduld:
De medewerkers die Matthijs van Nieuwkerk beschuldigen van ‘structureel grensoverschrijdend gedrag’, kunnen niet tegen een stootje, het zijn allicht grotendeels gefrustreerde bittere ontgoochelde yuppies (wordt dat woord nog gebruikt?) die hadden gehoopt verder te staan in hun carrière. Maar ze bleken te broos, te frêle, te lamlendig en te kwetsbaar voor de grote boze televisiewereld.
Ze neemt het niet op voor Van Nieuwkerk:
Ja, Matthijs kon een bullebak zijn. De wereld loopt vol dergelijke ploerten. Je bent op een wrede wereld geworpen. Een wereld die niet verplicht is om stroop om je mond te smeren, een veilige ruimte voor jou te creëren en te doen alsof je knullige middelmatige ideeën begeesterend zijn.
Lees haar hele stuk hier.
Goede baas zijn staat niet in de wet: de term baas wordt daarin niet gebruikt, en terecht: vergeten die term; honden hebben een baas. De wet ( het BW) kent echter wel goed werkgeverschap en de verbindt daar consequenties aan: op slecht werkgeverschap wordt men afgerekend. De heer I.L. Pfeijffer miskent de wettelijke regeling.
Verfrissende reacties van Pfeijffer en Lecomte!
Bah om de mensen die hun klachten nu uiten over DWDD neer te zetten als broos en zielig e.d. Als we dergelijk gedrag goed gaan gedogen gaat dat de norm worden. En de normen en waarden zijn al.op deze wereld zeer aangetast Laten we met zijn allen blijven staan en vechten voor normen en waarden. Respect voor alles wat leeft.
Heel fijn om eindelijk ook eens afwijkende meningen en ervaringen te lezen, waar ik het overigens volledig mee eens kan zijn.
Grensoverschrijdend gedrag begint een hype te worden.
Dat doen de media mij geloven, en dat is jammer
Viva Delphine…
We zijn in een tijdperk beland waarin er ineens wordt afgerekend met allerlei vormen van hufterigheid. Prima. De Mathijsjes in deze wereld komen er nu ineens achter dat het grootste deel van de bevolking het helemaal gehad heeft met dergelijk gedrag. Lijkt me een gezonde ontwikkeling.
Het is niet verboden een klootzak te zijn, maar wel als je een machtspositie hebt in een werksituatie.
Fijn dat er meer mensen zijn die ervaren dat we met z’n allen in onze gemoedelijke westerse wereld wel heel erg lange tenen ontwikkeld hebben. En aan de andere kant ook fijn dat hufters nu publiekelijk merken dat we hun hufterigheid kotsbeu zijn. Maar hufterigheid is inderdaad geen strafbaar feit (andere mensen tegen hun zin bepotelen is dat wel!). Als volwassenen weten we best dat de wereld niet alleen maar leuk en gezellig is en het is aan ons en onze opvoeders om ervoor te zorgen dat we op weg naar volwassenheid een bepaalde weerbaarheid opbouwen. Dus, lange tenen intrekken (weerbaarder zijn), en vanuit je weerbaarheid hufters duidelijk maken dat je hun hufterigheid niet langer pikt en ze, bij onverbeterlijke hufterigheid, (laten) ontslaan. Maar dan niet op zo’n zielige ‘ik ben zo gekwetst’ manier. Want die kwetsbaarheid en dat zwijgen voor de lieve vrede houdt hufterigheid in stand. En blijkt de hufterigheid van je baas onverbeterlijk en zijn/haar baas niet bereid daar iets aan te doen, dan ga je gewoon op zoek naar een leukere baan. Matthijs van Nieuwkerk had geen succesvol programma kunnen maken zonder al die medewerkers die ondanks zijn hufterigheid voor/met hem bleven werken.