In een opiniestuk in NRC Handelsblad pleit Christiaan Weijts (bekend van ‘fuck de canon‘) ervoor dat Nederlandse schrijvers meer zouden moeten kijken naar de muziekwereld. Waar in de literatuur steeds meer jongeren grijpen naar Engelstalige boeken, zie je in de muziekwereld dat steeds meer zangers van het Engels overstappen naar het Nederlands.

Weijts doet ook de ‘pijnlijke’ constatering dat het gebrek aan belangstelling voor de Nederlandstalige literatuur ook weleens kan liggen aan de schrijvers zelf:

Als recensent voor De Groene Amsterdammer herken ik dat wel: er verschijnt veel slachtofferproza en publiekelijke traumaverwerking, meer gericht op het waargebeurde dan op een sprankelende literaire vorm, een eigenzinnige stem, op het soort literaire vrijheid die alle auteurs die ik hierboven noem met elkaar delen – jazeker, óók die Nederlandse.

Lees het hele stuk hier.