Schuilhuisje van Lena Kurzen staat op de shortlist voor de Hans Vervoort-prijs 2025. In het juryrapport van Bart Leemhuis, Sholeh Rezazadeh en voorzitter Arjan Peters staat:

Pandemieroman waarin de ik-verteller een verhouding heeft met een oudere man die een vreselijk geheim met zich meedraagt. Vlot, staccato en met een apart gevoel voor humor weet Kurzen (1982) de lezer vaardig om de tuin te leiden, en ze dirigeert hem al even moeiteloos naar een onverwachte ontknoping.

Kurzen prefereert echter de voornaamwoorden die en diens en liet dat weten aan de organisatie. Op de site is de tekst aangepast. De tekst is ook aangepast op de Facebookpagina van Hans Vervoort die er nog een eigen gedachte aan wijdt:

Pandemieroman waarin de ik-verteller een verhouding heeft met een oudere man die een vreselijk geheim met zich meedraagt. Vlot, staccato en met een apart gevoel voor humor weet Kurzen (1982) de lezer vaardig om de tuin te leiden, en die dirigeert hem al even moeiteloos naar een onverwachte ontknoping.

N.B. Op verzoek van de auteur is in bovenstaande tekst ‘ze’ veranderd in ‘die’, waardoor het nu kan lijken dat de tuin de lezer dirigeert in plaats van de auteur.
Ook is het denkbaar dat met ‘die’ de lezer wordt bedoeld, maar wie die zou dirigeren is dan volstrekt onduidelijk. Er zou toch eens goed nagedacht moeten worden over een stylistisch [sic] bruikbaar alternatief door personen die niet met hem of haar aangeduid willen worden. Dat is hun goed recht, maar zorg dan voor een woord dat geen verwarring schept. Want ‘die’ en ‘deze’ of ‘hun’ en ‘hen’ zijn echt niet goed bruikbaar. HV)

Al eerder bleek dat de jaarlijkse prijs ‘voor verhalend proza van neerslachtige en toch opbeurende aard’ wat problemen heeft met voornaamwoorden.

Op 22 april wordt bekend wie de prijs heeft gewonnen.