Heleen van Royen, originally uploaded by coen peppelenbos.

Een vriendin van mij correspondeerde eens met de kat van Bill Clinton. Ze kreeg ook nog een ansichtkaart terug. Toch is ze heel gewoon gebleven, nimmer laat ze zich erop voorstaan dat ze nauwe contacten heeft gehad met het Witte Huis.

Afgelopen woensdag was Heleen van Royen bij Pauw & Witteman. De aanleiding voor het gesprek was de verdwijning van Michel Houellebecq, die dinsdag literair wereldnieuws werd. Donderdag was hij alweer gevonden. Gelukkig maar dat P&W dit item niet nog een dag hadden verschoven.

Heleen van Royen is bevriend met Michel Houellebecq. Nou ja, ze was een Facebookvriendin en hij had een foto van haar (in ondergoed) ‘ge-liked’. Maar de Facebookvriend Houellebecq is niet de echte Houellebecq. Zo word je ge-liked en zo heb je niets. Via vertaler Martin de Haan kreeg Van Royen het mailadres van Houellebecq in handen. Ze stuurde een mail en hij stuurde een mail terug. Dat was de hele basis om aan tafel te zitten bij P&W.

Gelukkig hield ze wel een pleidooi voor het boek.

‘Dit is een prachtig boek. Ik heb er de zomer mee doorgebracht. Het was een zware zomer, maar het was een prachtig boek. Ik heb er heel veel troost en eh…’

Op het einde van het gesprek gaat ze nog wat dieper in op het oeuvre van Houellebecq.

‘Het zijn geen boeken, als ik het effe heel onaardig wil zeggen, voor Henk en Ingrid zeg maar. Het zijn best wel zware boeken en eh…’

Pauw: ‘En wat moet jij er dan mee?’

‘Ik heb geen idee, maar ik lees het toch graag.’