Tijdens een lezing bij de literaire studentenvereniging Flanor sprak gisteren biograaf Nop Maas zich uit over de door hem gewonnen bodemprocedure die door Joop Schafthuizen was aangespannen tegen zijn biografie. Maandag werd bekend dat uitgeverij Van Oorschot en de biograaf in hun gelijk stonden.

Het was wel duidelijk dat Schafthuizen de bodemprocedure zou verliezen. Alleen de kostenberekening van de rechtbank was spannend. Hij zal nu, naar ik schat, een halve ton moeten bijdragen aan onze proceskosten en als ik naar z’n advocaten kijk, zal dit hem in totaal wel twee ton gekost hebben. En dat alleen omdat hij in zijn eigen leugens geloofde. Hij is wat dit betreft niet zielig te noemen: Schafthuizen is rijk genoeg, als hij twee schilderijen verkoopt zijn de kosten wel gedekt.

In een ander opzicht is Schafthuizen natuurlijk wel een te betreuren man. Wanneer Reve en hij apart leefden, door de vechtrelatie die ze hadden, wilde Reve niet dat Schafthuizen wist dat hij bijvoorbeeld erg veel dronk. Reve hield veel voor hem achter en die dingen staan wel in de biografie. Erg confronterend is dat, daar kan ik ook wel begrip voor opbrengen. We moeten toch vooral veel medelijden hebben met Schafthuizen.

(met dank aan Maarten Praamstra)