Gisteren besteedde Sir Edmund veel aandacht aan vergeten schrijvers. De voorpagina was ingeruimd voor schrijvers die in het literaire vergeetboek waren geraakt en ook op de boekenpagina’s waren kleine portretjes te vinden van schrijvers. Soms volledig ten onrechte aldus Fleur Speet die het opneemt voor Maria Stahlie.

fleur speet vk

Op Facebook wordt haar mening ondersteund door boekhandelaar en recensent (van Recensieweb) Daan Stoffelsen: ‘Of simpelweg dom.’

Op Twitter:

Tzum vroeg aan Pim Wiersinga die in Sir Edmund wordt weggezet als ‘een schrijfdocent doe zelf niet meer het goede voorbeeld gaf’ hoe hij zijn ‘uitverkiezing’ beleefd heeft.

De ervaring van opgenomen zijn in de rijen der vergetenen is vier minuten oud. Ik werd zojuist op deze ‘parade’ gewezen door een Facebook-connectie. Goed zo! Mijn vijfde roman – Het paviljoen van de vergeten concubines – wordt dan vanzelf een tweede debuut. Het IS overigens ook een debuut, want de Engelstalige versie zal in 2015 bij Regal House Publishing verschijnen.

Misschien zou de Volkskrant eens kunnen beginnen met het recenseren van die laatste roman?