In de Verenigde Staten wordt ook de boekenmarkt beheerst door Donald Trump. Vooral de invoering van ‘alternative facts’ deed denken aan de ‘Newspeak’ en ‘Ministry of Truth’ in 1984 van George Orwell. In The Guardian schreef Andrew Postman (zoon van Neil Postman, de schrijver van Amusing Ourselves to Death) in een interessant artikel dat zijn vader vooral de dystopie van Aldous Huxley Brave New World vreesde in het echt.

But it wasn’t simply the magnitude of TV exposure that was troubling. It was that the audience was being conditioned to get its information faster, in a way that was less nuanced and, of course, image-based. As my father pointed out, a written sentence has a level of verifiability to it: it is true or not true – or, at the very least, we can have a meaningful discussion over its truth. (This was pre-truthiness, pre-“alternative facts”.)

Huffington Post ontdekte dat de protesten tegen de komst van Milo Yiannopoulos (iets wat je krijgt als je Pim Fortuyn met Geert Wilders zou kruisen) naar de universiteit van Berkeley hadden gezorgd voor stijging in de verkoop van het nieuwste boek van de flamboyante, homoseksuele, aartsconservatieve Yiannopoulos (althans de pre-orders, want het boek moet nog uitkomen!).

We schreven al eerder over Yiannopoulos en deze redacteur begrijpt zeer goed dat je kunt protesteren tegen zijn standpunten (zie de filmpjes bij dat eerdere bericht), maar het lijkt me wat dom om hem te verbieden zijn standpunten uit te dragen. Daarmee komt degene die je aanvalt in de slachtofferrol nog voordat hij een woord heeft gezegd. De vrijheid van een ander om te zeggen wat hij wilt, ook al is het rabiate onzin, zou belangrijker moeten zijn dan je eigen morele gelijk.

(Foto boven, screenshot via YouTube)