Daan Pieters (1978) is literair vertaler en tekstschrijver. Naast Spaans- en Franstalige literatuur probeert hij ook de hoogtepunten van de wereldliteratuur in andere talen een beetje te volgen, uiteraard met inbegrip van het Nederlands.
In boekhandels gaat hij bij voorkeur achter de bestsellerbergen op zoek naar literatuur die niet de aandacht krijgt die ze verdient.
Een lege asbak V13 staat voor vrijdag 13 november 2015, de dag waarop groepjes geradicaliseerde jihadisten in naam van de Islamitische Staat bloedige aanslagen pleegden bij het Stade de France,
Een antisemiet die kon schrijven Eerst even kort de feiten. Eind jaren 1990 werd de Franse journalist Jean-Pierre Thibaudat anoniem benaderd door mensen die hem onontdekte manuscripten van een belangwekkende
Altijd terug naar Andratx Hoewel hier al eerder stukken verschenen over romans van de Mallorcaanse schrijver Baltasar Porcel (Andratx, 1937 – Barcelona, 2009), meer bepaald over In galop het duister
Waar wetenschap en literatuur elkaar ontmoeten Met leeservaring gaat helaas soms ook leesmoeheid gepaard: het gevoel dat je het allemaal wel al eens eerder gezien hebt en dat je nauwelijks
De grote schuldvraag Het lijkt een literaire trend te zijn: romans gebaseerd op historische feiten waarin de geschiedkundige gegevens (grotendeels) kloppen, maar de schrijver zich de vrijheid permitteert om de
Een interpretatie van een mensenleven Er is de afgelopen jaren veel minder aandacht voor de Latijns-Amerikaanse literatuur. Niet verwonderlijk, want de Latijns-Amerikaanse ‘boom’ is nu wel echt voorbij: Gabriel García
Het eindeloze land ‘Spanje is in de laatste vijfentwintig jaar meer veranderd dan Europa in zeventig jaar!’ Zo klinkt het uit de mond van de politicus Luis Aceituno Machuca in
De taal als benadering Nieuw werk van Javier Marías (1951-2022) komt er natuurlijk niet meer. Zijn laatste roman was Tomás Nevinson, daarvoor kwam Berta Isla. Maar hij vestigde eigenlijk al
Een onwaarschijnlijk verhaal Werner Herzog (München, 1942) kent u misschien als regisseur van films als Fitzcarraldo, maar hij schrijft ook weleens wat. De Arbeiderspers selecteerde voor haar reeks Oorlogsdomein een
‘Dode mensen oproepen en weer levend maken’ Een nieuw boek van Koen Peeters (1959) komt nooit ongelegen, het is altijd een aangename verrassing als er weer een vers exemplaar in
Zwelgende zinnen Wie kent de Duitse dichter Heinrich Heine (1797-1856) nog? Een schrijver mag dan nog een naam hebben die bij veel mensen vaag een belletje laat rinkelen, er mogen
Seneca’s satire Tijd is een rekbaar begrip. De klassieke oudheid lijkt misschien lang geleden, maar eigenlijk was het nog maar gisteren. Aan de mens zelf is er in wezen niets
Ontregelende taal Eén enkel boek heeft Nicola Pugliese (1944-2012) geschreven. Hij stuurde het op naar Italo Calvino, die destijds bij uitgever Einaudi werkte, met de voorwaarde dat er geen komma
Het belang van identiteit Feria, het debuut van de jonge Spaanse schrijfster en journaliste Ana Iris Simón (1991), was niet voorbestemd om een bestseller te worden. Simón was nog een
100 klimtrajecten in kaart gebracht met beschrijvingen Niet-fietsers (in de sportieve zin van het woord) hoeven niet verder te lezen. Het Vlaams toppenboek voor de fiets is voor hen niet
Weinig nieuws onder de zon Over de slag bij Stalingrad – wellicht de belangrijkste van de hele twintigste eeuw, ongetwijfeld het keerpunt van de Tweede Wereldoorlog en het begin van
Eigenlijk is het nu niet het ideale moment om op reis te gaan naar de Spaanse hoofdstad, het kan er verstikkend heet zijn in de zomermaanden, wanneer de Madrilenen ook
Een schrijver in de knop Nobelprijswinnaar José Saramago (1922-2010) heeft natuurlijk geen introductie meer nodig. Een beetje literatuurliefhebber kent hem van De stad der blinden, Het memoriaal van het klooster
Wielerverhalen Sportboeken zijn op zijn zachtst gezegd van wisselvallige kwaliteit. Ik heb er nog niet heel veel echt goede gelezen, al neem ik er af en toe nog weleens eentje