Belofte maakt schuld. Op 14 januari wist F. Starik in een column voor Nooit meer slapen nog zeker wie de nieuwste Dichter des Vaderlands zou worden. Het was zo duidelijk dat er geen enkel rumoer rond de benoeming was.

Waarschijnlijk omdat niemand eraan twijfelt wie de titel de komende jaren zal dragen, omdat er op dit moment maar één kandidaat is die met kop en schouders boven het maaiveld uitsteekt, hij, wiens naam ik niet eens hoef te noemen en u weet al wie ik bedoel – en mocht ik blijken het mis te hebben dan eet ik al zijn haar op, en ik zal daar een stevige maaltijd aan hebben.

En toen werd Ester Naomi Perquin het.

En toen werd het wat stil.

Tot Koen van Wijk navraag deed.

F. Starik stelde de mensen gerust.

Waar we natuurlijk geen genoegen mee namen.

Dus.