Vintage Modiano

Het is bekend dat de romans van Nobelprijswinnaar Patrick Modiano telkens dezelfde thematiek, stijl, opbouw en sfeer hebben. Sommigen beweren dat telkens hetzelfde boek wordt geschreven. Ook Kleedkamer in kindertijd, oorspronkelijk verschenen in 1989 maar nu pas vertaald, is vintage Modiano. De opbouw is gekend: een man ontmoet iemand die hem aan het verleden doet denken. Vervolgens wisselt het perspectief tussen het heden en het verleden. De sfeer is ietwat duister, mysterieus en weemoedig.

In Kleedkamer in kindertijd verblijft een schrijver in een zuidelijke stad, ergens in Andalusië. Jimmy Sarano schrijft dagelijks een radiofeuilleton voor Radio-Mundial. Literair stelt het weinig voor, maar het brengt geld in het laatje. De man woonde vroeger in Frankrijk onder een andere naam, Jean Moreno, en heeft toentertijd in Parijs enkele romans gepubliceerd. Hij lijkt betrokken te zijn geweest bij een onopgehelderd auto-ongeluk. Het is duidelijk dat hij ergens voor op de vlucht is en bang is om mensen te ontmoeten die hem kennen uit Parijs. Bizar is ook dat Sarano voortdurend in de gaten wordt gehouden door een man die de chauffeur is geweest van een overleden Amerikaanse vrouw. In haar testament liet ze opnemen dat de chauffeur een wekelijks verslag diende te schrijven over de tijdsbesteding van de auteur.

Op een dag ziet Jimmy Sarano een vrouw in een café zitten. Haar gezicht komt hem bekend voor, maar schroom weerhoudt hem ervan om haar aan te spreken: hij kon haar vader zijn. Hij ziet haar opnieuw in een reisbureau en bij Radio-Mundial. Uiteindelijk durft hij haar aan te spreken. Ze blijkt Française te zijn en heeft een Parijs accent. De ontmoeting met deze Marie is de aanleiding om te gaan graven in het verleden: waar hebben Sarano/Moreno en Marie elkaar in het verleden ontmoet? De lezer herkent elementen uit andere Modiano’s: kleine hotelletjes, het variététheater, gokkers op paardenwedstrijden, een koffer vol papieren die verband houden met het verleden, schriften met namen en adressen uit datzelfde verleden. Het is ook opvallend dat Modiano altijd terugkeert naar dezelfde buurten in Parijs: Place de Clichy en Place Pigalle, Trocadéro, Saint-Germain-des-Prés.

Vaste vertalers van Modiano zijn Edu Borger en Maarten Elzinga. Paul Gellings heeft met Kleedkamer in kindertijd zijn tweede Modiano vertaald. Het resultaat is een heldere en vlot lezende tekst. De verhaallijn in Kleedkamer in kindertijd is niet complex en het aantal personages is, in vergelijking met andere werken van Modiano, eerder beperkt. Zoals steeds staat er enkel het noodzakelijke, de rest laat de auteur over aan de fantasie van de lezer. Samen met de sfeerzetting, zorgt dit spaarzame proza keer op keer voor een aangename leeservaring. Modiano laat opnieuw zien dat literaire kwaliteit niet noodzakelijk samenhangt met paginalange meanderende zinnen.

Kris Velter

Patrick Modiano – Kleedkamer in kindertijd. Vertaald door Paul Gellings. Querido, Amsterdam. 152 blz. € 18,99.