Recensie: Ludwig Feuerbach – Het wezen van het christendom
God als projectie De Duitse filosoof Ludwig Feuerbach (1804 – 1872) wordt vooral geassocieerd met zijn stelling dat niet God de mens heeft geschapen, maar wel de mens God. In
Alle berichten van Kris Velter
Recensie: Peter Handke – Nog altijd storm
Fictieve autobiografische herinneringen In Nog altijd storm, oorspronkelijk al gepubliceerd in 2010 en nu op initiatief van theatergezelschap ’t Barre Land naar het Nederlands vertaald, haalt de bejaarde ik-figuur (die
Recensie: Hans Fallada – Wolf onder wolven
Overleven in woelige tijden De meest bekende werken van Hans Fallada (1893 – 1947) werden zo’n vijftien jaar geleden heruitgegeven door Uitgeverij Cossee. De klassiekers Wat nu, kleine man? en
Recensie: Willem du Gardijn – Het koor van de 300 moordenaressen
Verraad en hoop in de DDR Het koor van de 300 moordenaressen, de nieuwe roman van Willem du Gardijn, speelt zich af in het Oost-Berlijn van de DDR. Kerst komt
Recensie: Samanta Schweblin – Het goede kwaad
Tragische kantelpunten Dat de boeken van de Argentijnse auteur Samanta Schweblin immens populair zijn, blijkt uit het feit dat ze in meer dan veertig talen zijn vertaald. Zoiets is onmogelijk
Recensie: António Lobo Antunes – De omvang van de wereld
Een lied met vier stemmen Sommige romans van de vermaarde Portugese auteur António Lobo Antunes hebben de Portugese geschiedenis als onderwerp: de dictatuur van Salazar, de koloniale oorlog en de
Recensie: David Vergauwen – Mozart. De muziek, de mens, de vrijmetselaar
Een zoektocht naar liefde, wijsheid en deugdzaamheid Historicus en musicoloog David Vergauwen koos er voor om De Toverfluit niet in de titel van zijn nieuwe boek op te nemen. Nochtans
Recensie: Olga Tokarczuk – Huis voor de dag, huis voor de nacht
Het portret van een Pools dorp Met Huis voor de dag, huis voor de nacht (1999) – nu opnieuw uitgebracht – heeft Nobelprijswinnares Olga Tokarczuk een roman geschreven die zich
Recensie: Femke Brockhus – Beesten die je niet mag schieten
Als je niet mag rouwen Femke Brockhus is een auteur met een unieke en herkenbare literaire stijl. Sinds haar debuut uit 2017, Laat het stil zijn, schrijft ze helder en
Recensie: Henri Michaux – Hoekpijlers
Omarm het tekort en de eindigheid De naam Henri Michaux (1899 – 1984) doet misschien niet meteen een belletje rinkelen. De Franstalige Belg werd in Namen geboren, maar verhuisde in
Recensie: Jo Coucke – Panamarenko Fundamentals
Ongebreidelde fantasie De verbouwereerde en ietwat naïeve toeschouwer van de sculpturen van de Belgische kunstenaar Panamarenko (1940 – 2019) zou zich de vraag kunnen stellen of al die objecten ook
Recensie: Anne de Marcken – Het duurt eeuwig en dan is het voorbij
Eindeloos verdriet Wie een dun plotloos boek schrijft met veel witruimte en vol filosofische terzijdes, moet lef hebben want tussen diepzinnigheid en irrelevant gezwets ligt soms een dunne lijn, ook
Recensie: Jeroen van Rooij – Pioniers
Een verkenning van kantelmomenten In de derde roman van Jeroen van Rooij worden personages niet met hun naam aangeduid, maar wel met termen als ‘de man’, ‘de vrouw’, ‘de jongen’,
Recensie: Blai Bonet – De zee
Geweld, seks en religie in een sanatorium Het vergt een moedige uitgever en een bijzonder erudiete vertaler om een roman als De zee, dat oorspronkelijk verscheen in 1958, van de
Recensie: Tove Ditlevsen – Vilhelms kamer
Ontleding van een huwelijk Het oeuvre van de Deense Tove Ditlevsen (1917 – 1976) wordt wereldwijd herontdekt. In het centrum staat de indrukwekkende autobiografische Kopenhagen-trilogie (Jeugd, Kindertijd en Afhankelijkheid). Maar
Recensie: Christopher Lasch – De cultuur van het narcisme
Narcisme als maatschappelijke maatstaf Het is alweer geleden van 1979 dat het invloedrijke boek De cultuur van het narcisme van Christopher Lasch verscheen. Het is een cultuurstudie van de Amerikaanse
Recensie: Geerten Meijsing – Het gewicht van woorden. Brieven aan mijn uitgever
Terugblik op een vriendschap en een oeuvre Van Geerten Meijsing verschijnt de afgelopen jaren weinig nieuw werk. Af en toe verschijnt er een verzameling eerder gepubliceerde stukken of een bibliofiele
Recensie: Ariana Harwicz – Ontaard
Een pedofiel spreekt Nog maar net is haar non-fictie boek Het geluid van een tijdperk verschenen of daar komt Uitgeverij Vleugels al met de nieuwe roman van Ariana Harwicz. Ontaard
Recensie: Jeroen Brouwers & Geert van Oorschot – Briefwisseling 1968 – 1986
Kroniek van een vriendschap Dat Jeroen Brouwers (1940 – 2022) een hartstochtelijk schrijver van brieven is, bleek eerder al uit het monumentale Kroniek van een karakter (1986 en 1987), een
Recensie: Ariana Harwicz – Het geluid van een tijdperk
‘Alle geweld uit de taal halen is onmogelijk’ De drie romans van de Argentijnse auteur Ariana Harwicz die eerder verschenen, zijn thematisch onconventioneel, radicaal en compromisloos. De personages zijn buitenbeentjes