Recensie: Arno Schmidt – Uit het leven van een faun en Enthymesis of H.I.J.H.
Weg van het geméns Het werk van de Duitse schrijver Arno Schmidt (1914 – 1979) draait om de vraag hoe als individu te ontkomen aan, wat hij met een mooie
Alle berichten van Hans van der Heijde
Recensie: Carson McCullers – Gespiegeld in een gouden oog
In de broeikast van The South The South, het zuiden, is in Amerika veel meer dan een geografische aanduiding. The South, dat zijn de staten waar slavernij was en racisme
Recensie: Juli Zeh – Nieuwjaar
Een eruptie van verborgen herinneringen Met Ons soort mensen, een prikkelende Duitse zedenroman, brak de Duitse schrijfster Juli Zeh internationaal door. Haar nieuwe roman Nieuwjaar is al het negende boek
Recensie: Hanna Krall – Hartenheer
Liefde in tijden van doodsnood De verhalen van Hanna Krall (Warschau, 1935) zijn veelal literaire uitwerkingen van feiten en ware levensgeschiedenissen, die in het teken stonden van de Holocaust. Zo
Recensie: René Daumal – Het drinkgelag
Tocht door het voorgeborchte van de nutteloze letteren Je behoort gewaarschuwd te zijn als je een literair werk uit 1939 openslaat van een Franse schrijver die te boek staat als,
Recensie: Jenny Offill – Weersverwachting
Een pointillistische roman ‘Angst van jongeren: stel dat niets wat ik doe relevant is. Angst van ouderen: stel dat alles wat ik doe dat is.’ Dit citaat is een gedachte
Recensie: Bas Heijne – Mens/onmens
Maak van identiteit geen ommuurde vesting We wensen houvast, een verhaal dat we met anderen delen en dat ons helpt de wereld te duiden en zin en richting te geven
Recensie: Salman Rushdie – Quichot
Een Indiase Quichot in Amerika Cervantes’ Don Quichot blijft schrijvers inspireren. Zo ook Salman Rushdie, die zijn nieuwe roman zelfs de naam meegaf van de dolende Spaanse dromer. Rushdies Quichot
Recensie: Maxim Februari – De onbetrouwbare verteller
Handelen, dat is wat de toekomst vormgeeft Elke dinsdag bevat NRC Handelsblad met zijn column van Maxim Februari (Coevorden, 1963) een aanzet tot rustige, maar grondige contemplatie over een maatschappelijke
Recensie: Ocean Vuong – Op aarde schitteren we even
Een eerlijke, rauwe én poëtische roman Een roman poëtisch én rauw noemen lijkt misschien tegenstrijdig, maar Op aarde schitteren we even, de debuutroman van de Vietnamees-Amerikaanse dichter Ocean Vuong (1988),